Her yıl geleneksel olarak kutladığımız 10 Ocak Çalışan Gazeteciler Günümüz tüm meslektaşlarıma, arkadaşlarıma ve yıllarca bu işin kahrını çekmiş tüm büyüklerime kutlu olsun diyorum.
Diyorum da, içim buruk diyorum aslında... Kutlamamış demesinler diye, öylesine... Aslında kutlanacak bir günümüz yok bizim!. İçimiz kan ağlarken, yalandan gülmek diye buna deniyor, zannediyorum.
"Özgürlüklerden çalışma koşullarına, mesleki standartlardan yasal düzenlemelere kadar bir dizi sorunumuz varken”, bu neyin kutlaması?
Yazdıklarımız birilerinin hoşuna gitmiyor sansürleniyorsak, yazdıklarımızdan dolayı gazeteci arkadaşlarımız cezaevlerine konuluyorsa ve hak, hürriyet ve özgürlüklerden bahsedemiyorsak biz neyi kutluyoruz?
Basın mensupları demokrasilerin gelişiminde ve toplumların ilerlemesinde büyük önem taşıyan ve yasama, yürütme ve yargının yanında 4. kuvvet olarak bilinen bizlerin sorunları kimi, ne kadar ilgilendiriyor?
Aslında açık ve net söylemek gerekirse, kimsenin umrunda bile değiliz. Sadece 10 Ocak Çalışan Gazeteciler Günü’nde İl’in Valisi, Belediye Başkanı, Milletvekili gazetecilerin önüne bir tabak yemek koyuyor, bir sabah kahvaltısı ısmarlıyor. Sonra da “biz sizin yanınızdayız, biz sizin sorunlarınızı biliyoruz” diye nağra atıyorlar. Siz bizim hangi sorunumuzu biliyorsunuz, ve bugune kadar hangi sorunumuza çözüm buldunuz? Demekten kendimi alıkoyamıyorum.
Ve işte bu yüzden hiç bir yemeğe ve hiç bir kahvaltıya katılmıyorum. Sizin o verdiğiniz kahvaltının en alasını ben kendi evimde de yiyorum. O gün bana kahvaltı vermişsiniz, iki yüzüme gülmüşsünüz, neyi değiştirebilirsiniz ki?
Önemli olan bizim sorunlarımızı dinleyip, bunlara çözüm yolu bulmak. Eger bizler kamuoyunu adına çalışıyor, ülkemiz için bir şeyler yapıyorsak, bizlerin de sorunlarına çözüm bulunması gerekiyor, diye düşünüyorum.
Ben yıllarca bu sektörde hem çalışan, hem de patronluk yapmış biri olarak, gerçekten bu meslekten tat almamaya ve yaptığım işten haz almamaya başladım. Eğer bir insan işinde mutsuzsa, o insandan hiç bir şekilde faydalanamazsınız.
Ordu ile İstanbul’un nufüsunu aynı statüde görüp yerel gazetelerin 7 kişi çalıştırma zorunluluğu, bunların maaşı, sigortası, vergisi, gazetenin kalıbı, kağıdı derken yerel gazeteler hiç birşey şekilde kazanmazken, üstüne mal varlığını satarak bu işi yürütmeye çalışan insanlarımızı sex shop hiç düşündünüz mü? Çok ağır şartlar altında çalışan gazete çalışanlarını ve burada onlara ekmek vermeye çalışan gazete patronlarının ne kadar mutlu olabileceği de aşikar!
Bu ve bunlara benzer bir çok sorunu size burada sıralayabilirim. Bunlar sadece sorunlarımızdan bir tanesi... Bunlar düzelmedikçe, biz neyin gününü kutluyoruz, onu da anlayabilmiş değilim!
seks shop sex shop sex toys erotik seks shop gay sex shop gay sex shop strapon nedir kızılay sex shop vibratör izmir sex shop antalya sex shop ankara sex shop istanbul sex shop istanbul sex shop seks shop sex shop sex shop sex shop seks shop istanbul sex shop iç giyim saç bakım işitme cihazı sinop otelleri sinop otelleri sinop otelleri sinop otelleri sinop otelleri sinop otel fiyatları sinop otel tavsiye ?????? ????? ??????? ???? ??????? ???? ???? ???????? ????-??? ???? ????? ???????
