ÇINAR

Doğanın dört bir yanındaki çınar ağaçlarını ve mevsimine göre o ağaçların altında serinlenip, yağmurdan korunanları görünce babamı ve annemi (annelerimi) hatırlıyorum. Evet! Onlar yıllarca yazın o kavurucu sıcak günlerinde bizi kolları altına alıp bizi yanıp kavrulmaktan ve kışında bizleri sıcacık kolları arasına almakla üşümekten, tir tir titremekten ve donmaktan kurtardılar.
Ben o çınarları çoktan kaybettim. Neredeyse 20 yıl önce. Yüce Rabbim Ahiret’e irtihal eden bütün anne ve babalarımızla ümmeti Muhammed’e rahmet eyleye. Yine Yüce Rabbim, elan dünyada olan anne ve babalarla, din kardeşlerimize ve insanlık alemine sağlık, sıhhat ve mutluluk ihsan eyleye.
Ben 20 yıldır ne serinleyebildim, ne de kendimi soğuktan koruyabildim. İçim yanıyor be dostlar içim yanıyor! Yaz gelince hangi çınarın, hangi ağacın ve hangi dalın altına girsem o serinliği bulamıyorum. Kış gelince de ne doğalgazla, ne sobayla, ne de diğer ısıtıcılarla ısınabiliyorum. Üşüyorum be dostlar üşüyorum! Yani kısacası hem yetimim, hem de öksüz. Ama takdiri İlahi. Allah’tan geldik yine Allah’a döneceğiz. Yüce Rabbim benim çınarlarımı Kendine döndürmekle beni sınava tabi tuttu. Bende o sınavı kaybetmemek adına Rabbim’e sığındım ve acımı kalbimin derinliklerine hapsettim. Şimdide onların anılarıyla ve fotoğraflarıyla kendimi teselli ediyor, dilim döndüğünce de onları hayır dualarla yad ediyorum. Mekanları Cennet olsun. Ahirete uğurladığımız tüm sevdiklerimize rahmet olsun, ruhları şad, dereceleri ali olsun.