Lütfen dün gazetelerin ön sayfasında kocaman bir proje resimleri, çağrılar, koşun demeler, yani PARA, yani KAR, yani İSTİHDAM, yani BİNA, yani BETON, yani Ordu için yatırımlar silsilesi, ben bir önemli belediyeci çocuğuyum, severim belediyeyi. Aileden kocaman bize uzanan havam, suyum, nefis kokum, kaynayan olmuş aşım olan yer.
Ama bakıyorum toprak ana ile mütaahit aşkı konuşulan, demirle çimanto aşkı, rutin işler, dün okudum muhteşem buldum, Altınordu Belediyesi o eğitime koşan çocuklar için açacağı mekan için belediye altına harika bir yer yapıyor, ben boşuna sevmiyorum bir ADAMI.
Da bu taşın, demirin, çimantonun, harcın içinde ben GENÇLİği göremiyorum, geleceğin insanını bulamıyorum, bu sokaklarda hala dilenen, el açan, okula gitmeyen, gitse de okulu geleceği algılamaktan yoksun binlerce gencin yanlışın pençesinde olduğunu biliyorum.
Ben öğretmenim, spor insanıyım. Ben bu ilin bir gerçeğiyim. Ben 64 yaşındayım, ben dünden geldim, geçmişte oldum, bugünde şükür varım.
Hayali betonlar bu Ordu’mun geleceği değil onlar cebin, kasanın dostu, iyi niyeti olmayanlara,ben diyorum ki,gerçek ORDU, gerçek Ordu’mun insanı ve GENÇliği...
Saygılar, böyle muhtaça, özürlü gençliğe, çaresize koşun ki yüreklerimizdeki SENler büyüsün.
Başkanlarım. Ha o kocaman bir de kurulan Kent Konseyi vardı ya, sadece bu il için vardı ya varlığı, bu Ordu varlığına armağan olsun diye konuştuğumuz, bekliyoruz. Sitem değil, istek çok büyük arzu benim ki...
