Bence, bir çok anın, duygun, güvenin, samimiyetin, eğitim dünyan, içindeki degerler, değersizlik, vefa,değer, bir anda kötü bir poyraz olan acılar, bomboş insan sandığın bedenler, yokluk, varlık, içten, samimi, fedarkarca arkadaş sandıklarımız. Düşündükçe bunları öyle koltukta kalıyorsun, koltukta bin zincirle bağlı, yalnız çare arayan ilk mektep çocukları gibi.
Sen çok samimi yaptığın emanet ezilen işleri, sorumlulukları her alanda içten yapsanda bazen işi bilmeyenler ile soğuyorsun.
Ben en iyi bildiğim iki işi iyi yaptım, eğitim hayatımda mesleğimi başarı ile yaptım, bundan eminim. Spor alanında da 40 yılda her alanda iyi olamazsın, ama iyi olanlardan biri oldum. Ben yazmayı, çizmeyi niye severim bilirmisiniz çünkü daha agresiz, kavgacı olmayayım diye, kalp kırmayayım diye, kimseyi birbirinden üstün görmiyeyim diye..
Hala inanıyorum birilerine hala. Bu Nadal insan sevdiğim saf saf....
Vay be.
