Bugün, 29 Mart 2024 Cuma

Mustafa KÖKSAL


GENÇLER TAKIMLAR YİTİNCE

GENÇLER TAKIMLAR YİTİNCE



Ordu’mun sporu bu, sporu yapan değerler yeşil de olsa ne yazar, çamur da olsa ne yazar.
Bugün takım diye her kulüpte bir iskeleti oynatıyoruz, ruhen olmayan.
Bir hayal dünyasındayız, beyaz,  sarı, mavi, siyah, kırmızı renkler içinde gençler hayal dünyası.
Ne belediyelerin, ne başkanların ne insanların bu alana olan ilğisi, hevesleri var. O 80-90’da ki idareci başkanları arar olduk en son. Bugün 2020’de uzay çağında sanıyoruz sporu aslında batmış bir batak içinde futbolumuz.
Eskiden arsalar, alanlar vardı her yerde, lisenin önündeki o eski gecekondu kadar sevimli değil apartmanlar, içinde ölen, temelinde sıkışan futbol kadarda harika değil bugün futbol.
Bugün başkanların ilk derdi gençliğin yüreğine kazma vurmak. Spor alanlarını ranta kurban etmek. Alan yok, arsa yok, mahalle yok. Genç yok.
Dün Duru gölü yerle bir edenler bugün Karşıyaka gibi buz gibi bir alanda öldürdüler sporu. Hala ölümde spor.
Ranta gençliği heba edenler bu halka hesabı veremezler sandıkta.
Bakın bazı kulüpler vardır ki bu ilin nefesi yarınıdır. En başta Altınordu takımı, bugün sanki yalnız, sanki dertli, sanki sessiz, sanki öksüz.
Gençler, veliler, teknik kadro ürkütüldü gibi, ben kahroluyorum. Sahalar yeşil olsa da gençlik içinde kayıp, yok olansa az.
Ben ömür verdiğim alanın talanından, yalnızlığından kahır içindeyim, maf oluyorum her an. Bugün bakıyorum yeşile gördüğüm takım gençlik değil yüzlerce iskelet...