Bazıları bu ilde aklınca "hingilim" içinde o küçük beyinlerince. Çokta "föltek" bir düşünce içinde kurulan föltek cümleleri ile.
Ben onların her söylemine "farkadan" gülerken, bazı cümlemi de ne olur ne olmaz diye "gouz" bırakıyorum, "Fısıradak" kaymasınlar diye, bazı sporun içinde olan o yüzler hakikaten "ımık" bir ifade ile işlerini yapıyorlar.
"Tıstıkıl" olmuşların o "tekil tıkmak" olmalarına rağmen zaten söz konusu olan Ordu ve amatör futbolun bugünü olunca bu şeytanlara buradan şunu derim,"andır gorum" işinize, bir susun ya.
Biz bu Ordu’yu ve Orduspor’unu ölümüne sevmedik mi?
Kurumuş topraklar, yağmura ağaç kökü ile toprağa, gül dikene, biz sana sevdalıydık Ordu. Aşkından bıkmadık ihanet etmedik, asla aldatmadık , o mor ve beyaz renklere öyle sevdalandık ki ölesiye koştuk yıllarca peşinden, idareci olduk, menajer olduk, sorumlu olarakta ve tam 20 yıl...
Gündüzleri yüreklere bu çocuklar ile gül diktik, dikenler battı elimize of demedik. Gecelerine gündüzlerine yıllarca çoban olduk hiç bıkmadık, her gün hizmet ettik büyüklerimizden gördüğümüz kadar.
Biz bu ili ve tüm takımları ölesiye sevdik..
Gelen herkese nur yağsın istedik içimizde ateşi taşıdık yangınından ıstırabın dan çeksek de acılara of demedik.
Memur edası ile içinde çalıştık ve çogu zaman maaşlar alamadık, helali hoş olsun asla dile getirmedik. Açtık yüreğimizi bütün olumlu, olumsuz ne varsa taşıdık. Alnımız ak sevdamız ak yolumuz ak yürüdük ki ta bu bu günlere kadar, 40 yıllık bir dostun yazdığım yazıdan ki doğru ve yanlış olmayan cümlelere verdiği cevabın sözlerinde yüreğimdeki kurşun yarasının acısı içimde, onu sessizliğim içinde kusuyorsam sözleri 40 yılın hatırına.
Ben ve ailem şerefli, onurlu insanlarız ve hayatımız da hiç şerefsiz işlerde olmadık, bunu diyeni duymadım, zaten bu sözün olduğu semtte de yaşamadık. Bu takımın bu durumu yüzünden hiç ummadığım bir çok tenkit aldım, insanın ağzından çıkan söz, keşke dost ağızdan değil de, bir başkasından çıkmış olsaydı..
Ordu’da olan spor benim sevdam aşkım ve bu uğurda burada görev alan insanlara saygı duyarım tabulu olmayan bu mekanın mal sahipliğine soyunmuşçasına.
Ve bu alanda hizmeti aşk bilenlere olan konuşmalarını men ederim.. Bugün susarım, çünkü yarın kalp kırmayayım üzmeyeyim diye ve konuşmamam gerektiğinden susarım. Allah’a havale ediyorum...
Kırılmış incinmiş her yerden darbe yemiş yüreğine insanların ben uzak durayım diye.
İnşallah iyi olur da bugünlerin olumsuzluklarından kurtulur.. Çünkü Ordu ilinde olan her spor bizim yüreğimizde büyük olan, ona hizmet edenlerde. Ben her zaman bu alan için dediğim gibi; “bizler seni karanlıkta korkmadan sevdik...”
Gerisi angarya.
