Bu pandemide makamlarda olmaz oldu, işim gücüm Ordu diyen bu adam sokakta, mahallede, pazarda, köylerde. Dert, sitem isyan olsada o kişilerde..
Ordu sevdam dedi, bu ile borcum var dedi, geldi aday oldu.
Utandırmadı bizi, ona inanan binleri. Hiç kibirli olmadı, arkasını dönmedi, fikrini her yerde, yapacaklarını her buluştuğu toplumda ve bu pandemide, ikazları, hijyendi, gençler ile sohbetinde bile maske, mesafe oldu..
Ordu’nun huzurunda, başkan yardımcıları ile her fırsatta sokaklarda, yollar yapılırken, asfalt dökülürken.
Sadece ona kırıklığım oldu, oda Altınorduspor.
Masraf, transfer çok fazla olmazdı bu sezon çünkü bu takımda yüzlerce genç vardı. Bu takımla yürüyebilmek, bugünkü Bursaspor gibi, öz çocukları ile, kapanmasa idi.
Onların aileleri vardı, Altınordu takımını kendi güvenli hanesi gibi bilen yüzlerce aile.
Kırgınlar, bana dökülüyorlar, kızıyorlar, aslında kapanmasa idi diyorlar, onlar orda iken biz huzurlu idik diyorler, öz çocuklar ile olsa idi, bu takımla Ordu, öz evlatlarını tekrar kazansa idi, yeni futbolcuları bu mabed Türk futboluna kazansa idi diyorlar.
Burada hata oldu.
Ama onun insanlığı, adamlığı, insana bakışı, vefası bir numara..
Aşkın hayallerim diyorsa ordu... Hayalini bu ilde yapana kadar hırsla bu savaşın o zorlu ringinde olur.
Çunkü iyi bir sporcu ve boksördü.
Bugünde ekipleri ile kocaman Altınordu ailesi için caddede, sokaklarda, mahallelerde..
Allah yardımcısı olsun.
Uzaktanda olsa bu pandemide bırakılan mirası daha iyi nasıl bir adım daha ileriye taşırım derdin, her yerde...
Kolay değil. Madden, manen hiç kolay değil.
