Yıllarca bu genç nesil zehrin havuzuna koşuyor, eğitimin önlüğünü yırtıp kaçıyor, eğitim, spor, okuma bu ilde 20. sıra oluyor diye yazarken, burun bükenlerin bugünkü duvar resimlerine bakamaması, sahalarda olmayan spor, okullarda kaçan eğitim, makamlarda kiri bin batman olmuş koltuklar, siyasetin yüzde 10 temiz kalması, sokakların çocuk yaşlı dilenenlerce istilası biz yaşlı, eskimiş neslin suçu mu?
Bizim çocukluğumuzun belediyeleri, eğitim müdürlükleri , sağlık, ekonomik, pazar yerleri, semercileri, başkanları ile bu il bambaşka, Süleyman Felek bambaşka, İbrahim Köksal bambaşka, Dr. Halatcı, esnaf, aile, komşuluktu.
Her yerde semt sahaları vıcıl vıcıl ter kokan çocukları vardı bu ilin.
Bugün Büyükşehrin ne sokakları, ne mahalleleri, ne mandalin, portakal, incir kokan bahçeli evleri, ne nezir Alisi, ne Furtun’u, Çebi’si, Dikran’ı, kara Ali’si, Necip Hocası var, ne Mustafa Bük’ü, ne dünya şampiyonu judocuları, ne şampiyon güreçcileri ne boksörleri, ne efsane Ordusporlu futbolcuları, ne efsane olan siyasetcileri, ne çok fazla vekilleri bulmak mümkün.
Ordu adında büyükşehir, cisminde ise minnacık Ordu. Eğitim yok, spor yok, alt yapı yok, tesisleşme sağ olsun sayın Vali ve sayın Gencin çabaları ile adımlandı koşmak üzere Karşıyaka’mızda, orayı yapanlardan da Allah razı olsun.
Eskiden Ordu vardı her resmi ile muhteşem, sahili, denizi, boztepesi, portakallı evleri, komşulukları şimdi biz neredeyiz, sitelerde.
İnsan olarak işimiz gündüz çık gece gir otur modundayız.
Bu normal mi, bu büyükşehir olmak mı?
