Beni en iyi sen anlarsın!
Geçmişten gelir bu güne yasım
Ahları bilirim, eyvahları bilirim
Her geçen gün artmakta gerilim
İlahi Beyan’da belirtilir yerim
Her gün sorarım kendi kendine
Ya Rabbi, ben nasıl bir yerim?!
Ey Allah’ın Resul’ü, iyi ki sen varsın
Çünkü,beni en iyi sen anlarsın!
Ben Kudüs’üm Ya Resulallah!
Yaşadıklarını bir bir yaşıyorum
Endişelerini aynen taşıyorum
Ümmetinin hali ortada...
Milletin durumuna baktıkça
“Bu ahval nedir Ya Rab?” diyerek
Üzülmemek elde mi? Şaşıyorum!
Sahipsizim, yalnızım, üzgünüm
Göz yaşsız geçmiyor hiç bir günüm
Tat vermez oldu artık,
Ne Cuma ne de Bayram
Gönlüm öyle ki gönlüne hayran
Halimi anlatmaya gerek var mı?
Beni senden başkası hiç anlar mı?
Hazreti Davut attı temel taşlarımı
Sultan Süleyman çattı kubbe başlarımı
Senin Ömer’in silmişti göz yaşlarımı...
Tarihlere kadar gider benim varlığım...
Hiç bu kadar olmamıştı gönül darlığım!
“Ümmetin Haremi” denildi bana
Halimi arzediyorum Resul’üm sana
Doğu-Batı diye beni ayırıyorlar
Her parçamı bir yana savuruyorlar
Ben Kudüs’üm Mekke’den sonraki şehir
Beni ayıramaz ne göl ne de bir nehir,
Her geçen gün yaralarım devamlı kanar
Efendim, beni senden başka kim anlar?!
Elçileri katledenler saldırıyorlar bana
Yanıyorum derdimi Efendim ben de sana
Ümmetin ordusu dağıldı, halimiz nahoş
Emir dinleyen yok artık, okçular tepesi bom boş!
Kuran ve Sünnetten ayrılınca ümmetin
Kalmadı hiç bir kale, ne sağlam ne de metin
Sınavlarımız çok ağır geçiyor,çetin mi çetin
Ben Kudüs’üm, yaşadıklarım beni yaralar
Nazar et bana Ey Resul’üm!
Beni senden başka kim anlar?
Miraca çıkarken ağırladım ben seni
Sım sıcacık hissettim o güzel nefesini
On dört yıl kıblen oldum,yönelmiştin sen bana
Verdiğin o şereften içtim ben kana kana
O günleri anıyor, halime ağlıyorum
Sahipsizim Ey Resul, karalar bağlıyorum!
Kalmadı Efendim ümit,ne sağdan ne de soldan
Düşmanlar saldırıyor, öyle ki dört bir koldan
Ümmetin çok perişan,sapmışlar doğru yoldan
Asırlardır hemhal olduk ümmetinle biz
Şimdi ne yaparız Ey Resul’üm biz sensiz?
Nerde gönderdiğin Ömer, nerede Selahaddin?
Onların da gayretiyle yücelmişti kutlu din!
“Rahmetimden ümit kesme” buyrulur Kuran’da
Onu düşünmekteyim hemen, şimdi, şu anda
Güney’den ümidim yok, kuzeyden beklentim çok;
“Hilal’le yıldız var ya,birlik olup gelirler
Şu mahpus hayatıma belki de son verirler “
Bu konuda onları kararlı görüyorum
“Bir gün gelecek !”diye yolunu bekliyorum
Ben Kudüs’üm Ey Resul, baş açık, yalın ayak
Bilir beni elbette Subhan olan Yüce Hak!
Ondan başka var mıdır daha kutlu bir sığınak?
Ben Kudüs’üm Ey Nebi, bu gün günlerden Cuma
Şu Ümmet Ordusu da birleşip, geçsin artık hücuma!
