Okulu özledim, o simsiyah tahtayı, elimdeki tozlu tebeşir kokusunu, sesli, sessiz sınıf ortamını, saf, tertemiz öğrencilerimi, her okulda ayrı kokan sınıfları mı, öğretmenleri, idarecileri..
Benim sevdam bu, işim bu öğretmek, kazanmak, sınıfta, okulda sahada, salonda..
Ben kazanmadan duramıyorum.. Sınıfta olsun sahada olsun bambaşka ben oluyorum..
Ama Allah’ıma şükrediyorum ki, bana eş verdi, çocuklar torunlar ve de binlerce evlatlar verdi.
Ben bilmem yalan dolan, kaypaklık, bilmem, dedikodu falan, ne isem bu beden. İftiraya, yalana, iki yüzlü oldu mu kızarım ilerisi olur hakaret ederim ki bu yönümü sevmem.
O yüzden bakıyorum geçmişime; "Eyüplü’de kaç evlat olmuş yüreğimde, sonra 15 yıl Ordu İmam Hatip’te kaç evlat, Akyazı Çamsan’da, Ordu Lisesi’nde, Ordu Sosyal Bilimler’de ve son Final Zehra Şelale ile Turizm’de. Benim kaç evladım vardır diyorum sizce 1980’den 2020’ye kadar, kaç sporcum kaç dostum öğretmen, Teknik adam..
Bunları satın alacak para var mı?
Ne mutlu ki benim servetim bunlar, yaşam kaynağım, oksijenlerim.
Allah hepsine sağlık ömür versin. Ben yaşar iken buradayım..
Onların her daim yanında.
BU HEYKELLERİ
Yapılmış heykelleri, Büyükşehrin başkanına sunan sanatçı geçinen sanatkar, o Atatürk’ün kellesini yapan kişiliği olmayan Cengiz Hanı da gelip Ordu’ya dikilmesi için yollayan insanı yani sanatçı nasıl böyle muhterem bir isme, başkana bunu yaptıran 30 taneden bir tanede mi bunu görmeyen, müdahale etmen o yardımcılar, kusura bakmayın ama bu il sizi bu yüzden hiç affetmeyecek.
Hilmi Başkan ne bu rezilliği nede bunca tenkiti ve sitemi hak ediyor.
Siz yardımcı değil bence bu bakışınız ile memur olamayacak kadar o belediye için ufaksınız.
Baba dostum sevgili başkanım bunca yıllık devlet tecrübesi olmuş biri için bunları Türk büyüğü diye yollayan o insana içinden yanlış yapar.
Heykellerin hepsi için demiyoruz da, bazıları için utanıyoruz Ordu için.
Lütfen gereği yapılsın.
