Bir ramazan bayramını daha geride bıraktık.
Diğer aylara oranla birbirimize karşı daha tahammüllü ve daha hoşgörülü olduğumuz bir ayı hep beraber tükettik. Tabi bu güzel ayın ardından her birimiz açısından sevinç ve mutluluk ifade eden bir bayramı da geride bıraktık. Geride bıraktığımız bayramın ardından hemen hemen herkeste bir istek; “Hayat keşke her gün bayram tadında olsa” diye.
Acısıyla, tatlısıyla ve hayırlısıyla bir Ramazan ayını daha bitirip, mübarek Ramazan Bayramını yaşarken, çocuklar büyüklerin ellerini öperek, büyükler ise çocuklara sevgilerini göstererek geçirdi.
Bayramların en güzel yanı da, sevdiklerimiz ile bir araya geldiğimiz, birbirimizi arayıp sorduğumuz en muhteşem duygularını yaşayıp, hissetmek için elimize verilmiş olan bir fırsat oluyor.
Hepimiz büyüklerimizden ne gördüysek aynı şeyleri yapmaya çalışıyoruz. Büyüklerimizin bizlere gösterdiği gelenekleri tam manasıyla yansıtamasak da herkes elinden geldiğince bayramı gerektiği gibi yaşamaya ve yaşatmaya özen gösteriyor.
Her köşede bir hasret giderme, her yerde koyu sohbetler… Tabi bunların yanında o meşhur çaylarımız olmazsa olmaz…
Camilere sığmayan cemaatin kıldığı bayram namazı, namaz sonrası bayramlaşma faslı ve aramızdan ayrılanları unutmadığımızın ispatı mezarlık ziyaretleri…
Çocuklarımızın şeker ve bayram harçlığı sevinci... Bir Ramazan ayı ve bayramı daha böyle gelip geçti ömrümüzden…
Birlik ve beraberliğimizin bozulmadığı, ailemizden ve sevdiklerimizden hiç eksilmediğimiz nice Ramazan ve nice bayramlara daha hep birlikte kavuşabilmemiz dileklerimizle…
