Var bu takımda, sanki rabbim son saniyeye kadar sevindirdiğini son dakika ağlatıyorsa o zaman bu yönetimin sebep ne demesi lazım bir kaç kez geriye dönüp.
Geçen sezon bu takımı taşıyanların alın terleri mi ödenmedi, bir kuytu köşede dua öbüründe beddua mı var?
Zor vede her yedi eminin sırtını döndüğü, gönül koyduğu bir zamanda sayın başkan Karlıbelin ve 3 - 4 kişinin inanılmaz isteği ile Şükrü Beyi ikna ettiler de bu takım ligde oldu da yanlış nerede oldu acaba, geçen sezondan kalan hesaplar mı var, bir yerde ah eden sporcu mu, yada parasını alamayan alın teri hala akan futbolcu mu?
Yoksa bu ne ya, bu takım 1-0 başlasın ve 80’de desin ki oyun 1-1.., o zaman maçtan çıksın gitsin.
Oyuncuda takımda buna endeksli mi oldu ne....
Oyuncu tamam, idareci tamam, huzur mekan tamam da ne var bu stresin arkasınd. Sayın teknik menajer konuşuyor musun, toplantı yapıyor musun teknik adamlar dışında?
Bu senin alanın sayın menajer, bu senin işin sayın menajer.
Bir olur 2 olur da bu 4 olunca olmaz.
Buradaki ince sancı ne, idari mi, teknik mi?
Sayın menajer okul müdürü gibi, sınıf öğretmeni gibi tek tek yada bütün bu sorun ne, psikolojik mi, acemilik mi, hazımlıksızlık mı, pande mi korkusu mu?
Bu takım Ordu’yu karşısına aldı kurulur iken, vede seven grubu ile 3. Llig’e kadar koştu. Bütün karşı olan; başkanlara, iş dünyasına bile gönül koymadan bu sorun çözülmeli dediler takımı sahiplendiler...
Bu sorun takım menajeri ve teknik heyetin işi.
Yoksa yarın ne başkanı ne ikinci başkanı nede onca değerli kişileri bulur idareci diye bu takım, bunca etrafında karşı oluşum var iken. Gün gün kötü oluyor yüzler bakın isterseniz. Birde bu takıma zor günde kucak açan insanlara ve onların neler çektiğini oturup bir masada dinlemekte fayda var. O takımı ölmekten sağlığına koşturan eski yönetimle bir yemek yese kötü mü olur, bence konuşmalılar, parasal konuları, federasyondan gelen gelmeyenleri, sorunları, taş koyanları...
Ama tabiki bu gerçekten yönetimin işi olmalı, vede geçmiş olsun takım bu hastalıklı duygudan tez kurtulun.
Yoksa yazık emeklere.