Allah insanı, dostuna olan kini nedeniyle düşmanı ile işbirliği yapacak kadar karaktersizleştirmesin. Bunun Müslüman'a karşı kafirle dost olmaktan farkı ne?
Bu gün bazılarının içine düştüğü durumun bundan farkı yok. Bunun örneklerini hem içimizde hem de dış dünyada görmek mümkün. Yeterli basiretli bir anlayış ve gözle bakmasını bilelim.
Dünyevi hırs, arzu, hırs ve enaniyetimiz bizi ulvi gayelerimizden uzaklaştırmayı.
Duygularımız aklımızı kullanmamıza engel olduğu zaman sonuçları çok ağır olur.
YÜZÜK
Ömer bin Abdülaziz'in değeri ölçülemeyen bir taşlı yüzüğü vardı.. Gece bakılsa gün ışığından yayılmış bir inci sanılırdı.
Bir yaz kuraklık baş gösterdi.
İnsanların dolunaya benzeyen yüzleri hilale dönüştü. Halife, halkın acılı durumunu görünce üzüldü. Kendisinin rahat içinde oluşunu fazla görmeye başladı. Yönettiklerinin ağzında zehir bulunan bir padişahın boğazından tatlı su geçebilir mi?
Halife Ömer bin Abdülaziz garip ve kimsesizlere acıdı. Yüzüğünü satarak yoksullara dağıttı.
Duyanlar;
"Bu denli değerli bir şey ele geçmez, neden sattın?" dediler.
Ömer ağladı ve gözyaşları solgun yanağından süzülürken; "yoksullukla kıvranan bir halkın halifesine süs arzusu yakışır mı?" dedi.
"taşsız bir yüzük taksam da olur, fakat halkımın çaresiz ve yoksul oluşuna dayanamam."
İnsanların mutluluğunu kendi rahatına tercih edenlere ne mutlu... Vicdanlı olanlar öteki insanları üzerek eğlenmezler. Sultan tahtında rahat uyursa yoksul rahatsız demektir. Padişahın geceleri uyanık geçirmesi halkın rahat uyuması anlamına gelir.(Bostan'da geçen bir hikaye)
Darısı bizi idare edenlerin başına.
