Tam on bir tane il onlarca ilçe
Çekilen acılar sayılmaz nice
Köylerin sayısı sanki bilmece
Neler öğretmedi bu deprem bize
Gazi şehirler Urfa, Antep, Maraş
Atom bombasıyla yapılmış savaş
Ne kadar koşsak da kaldık biz yavaş
Neler öğretmedi bu deprem bize
Kadim şehir Hatay yok olup gitti
İskenderun, Maraş onu takip etti
Elbistan, Malatya çok kan kaybetti
Neler öğretmedi bu deprem bize
Bir yanda Adıyaman, Besni, Gölbaşı
Adana, Osmaniye çekiyor başı
Kilis, Türkoğlu candan gardaşı
Neler öğretmedi bu deprem bize
İslahiye, Nurdağı hali perişan
Defne, Samandağı sonra Kırıkhan
Hepsi de yerlerde kahrolur vicdan
Neler öğretmedi bu deprem bize
Coğrafya yeniden şekil almakta
Anlayana her şey ibret olmakta
Oluşan çukurlar ceset dolmakta
Neler öğretmedi bu deprem bize
Ne evim ne köyüm hepsi hayalmış
Benim dediklerim meğer meyalmış
Dünyalık hevesler fazla yol almış
Neler öğretmedi bu deprem bize
Beton, soğuk ve kar hepsi birleşti
Karanlık gecede yere yerleşti
Feryatlar figanlar her gün gürleşti
Neler öğretmedi bu deprem bize
İki büyük deprem peş peşe geldi
Ne gelirim dedi ne haber verdi
Verdiği acılar yürekler deldi
Neler öğretmedi bu deprem bize
Fildişi kuleler hepsi rükuda
Daha küçükleri çökmüş kuyuda
Ta yerin dibine geçmiş suyu da
Neler öğretmedi bu deprem bize
Her taze yüreğin atışı gibi
Masumun tenhada yatışı gibi
Güneşin ufukta batışı gibi
Neler öğretmedi bu deprem bize
Evini mağdurla paylaşan baba
Aşını mazlumla bölüşen ana
Türk milleti budur yakışan sana
Neler göstermedi bu deprem bize
Bilmem getirir mi nefsimi dize
