Bundan 25-30 yıl önce Fatsa, Çarşamba, Rize, Bulancak, Çarşamba, Ünye, Giresun, Tirebolu gibi yada Trabzon, Akçaabat gibi ilde, ilçelerde bizim çocuklarımız gider oynarlardı bizde izlerdik. Bugün 2021 değil dışarı gitmek mevcut öz ilinde öz takımında oynamayı bırak antrenmana çıkabilirsiniz korkusunda.
Transferlere bakın ve onları çalıştıran teknik adamlara, onlar bir geriye dönüp kendilerine bakmalı, sonrada önlerinde yürüyen o sporculara, saçlarının bir teli etmeyecekler teknik adam olmak onları hiç mi yormaz bilmem de, bu transferler bu takıma sanki vurulan hançer misali. Ve bizim hocalarımıza o forma içindeki oynayan sporculara asla art niyet olmadan bunlar bu takımı, formayı hak ediyor mu lütfen bizimde bu takımı hak edecek olan çocuklarımız varda, oynatacak yürek var mı, beni yoran bu.
Yazık emeklere, onca paraya, geçen her zamana, o başkanın özverisine kimse acımaz mı? Koca sezonu bir bir harcayan bu teknik adamlara da, sportif idarecilere de pes diyorum. Koca bir tesis, harika yer içinde gezinen kıymet bilmeyen sporcu.. Ders mi, ne dersi bu, pandemi yok mu, bu sezon coronodan beter bizler için. Nasıl tekrarı olacaksa. 30 yıl önce bizim çocuklarımızın bir bir forma giydiği takım bugün bizden uzak bir dünya içinde bizi oynar filmi içinde.
Sonuç hüsran.
