Yıkan, yok edenler dost bildiğimiz, inandığımız o bomboş insanlar.
Ama bunları yapanı Allah yarına bıraksada, yanlarına bırakmaz. İnsanların inancını çalmak, hayallerini çalmak kolay ama onu ödemek zor.
Ben bu tiplerden çok gördüm ve yoruldum. Bu alemde niye kimse gerçek olamıyor?
Kendimi bunlara değer verdiğim için, aptal gibi hissediyorum bazen, gerçek yüzler başka imiş.
Kimseye güvenmek bu alemde yalanmış.
Sen hayal kurarsın dünyanda, onların dünyası ise bambaşka imiş.
Bu alemi tanıyorum demeyin, 40 yıl içindeyim ben bile tanıyamadım. İnsanlar, makamlara gelince nasılda değişiyorlar.
O yüzden bir yerde isen, dik dur ve kal, kim ne derse desin aldırma, sakın düşme.
Düşersen inancın ideallerin kalmaz. Dost, arkadaş, sporcu sende yeniden şekil bulur.
Ayakta ol.
Ağzında kuş tutsa da sevmediğin insan tipleri var hayatımızda.
Birde bildiğin halde vazgeçemediklerimiz. Ben artık değer bilmeyene sırtımı dönerim.
Onlar iyi olsun, ama benden de bu alemden de uzak olsunlar. Kimseye güvenim kalmadı. Onlara spor alemini ve bu alemin rajonunu konuşarak anlatamıyoruz.
Bazen susar bu dil.
Bu dünyanın 3 dostu var, "acılara dayanmak, yürekler ve içten ağlayan gözler, birde o yaşları silen eller"
Bu spor alemini soğutan, küçülten hayat değil, dost sanıp değer verdiğimiz o insanlar be.
O yüzden kirlendi bu spor dünyası.
