Çanakkale geçilmez, sularından içilmez,
Her biri bir kahraman, ona paha biçilmez.
Çanakkale bir destan, anlayamaz her insan,
Tarifine güç yetmez, konuşsa da hür lisan.
Şeref yoksunu güçler toplandılar karaya,
İslamı yıkmak için geldiler bir araya.
Türk milleti bir bütün bölünmez, parçalanmaz,
Gücünü test etmeyen bu milleti anlamaz.
Bu millet çok büyüktür, ya gazidir ya şehit,
Bu duyguyu taşıyan başka var mı bir yiğit?
İkiyüz elli bin şehit, o kadar da gazi var,
Bir yanda Müslüman Türk, diğer yanda canavar
Düşmanda tank, top, silah; milletimde iman var
Leşleri serilince boğaz bile geldi dar.
Düşman taarruz eder denizden ve karadan,
Milletim savunmada yardım etti Yaradan.
Osmanlı yıkılırken yeni bir devlet doğdu,
Milletimin inancı küfür ehlini boğdu.
Bedir şehitlerinin ruhları da ordaydı,
Yardım geldi Allah’tan yoksa işler zordaydı.
Mart, Mayıs, Ağustos, Türk’ün zafer ayları,
O aylarda döşedi nice güçlü rayları.
Gencecik talebeler sınıfları terketti,
Vatan kurtulsun diye Çanakkale’ye gitti.
Tophaneli Hakkımız mayınları döşedi,
Havranlı Seyyidimiz gemileri dişedi.
Genç kınalı kuzular talebe tıbbiyeli,
Mezarları yan yana, hepsi Çanakkaleli.
Öyle bir kara gün ki, dul kaldı gelin kızlar,
Her aileden şehit ağlar gökte yıldızlar.
O haçlı sürüleri ceset olmuş yatıyor,
Bir Hilal uğruna ya Rab ne güneşler batıyor.
Çanakkale geçilmez şerefinden, şanından,
Çanakkale geçilmez şehidinden kanından.
Hiçbir düşman geçemez milletimin yanından.
Eğer geçerim derse vaz geçmeli canından.
