Gerçek beyler. Dün Cemal bu sayfalarda sizler için konuşur iken, istemese de bir çok vekil dostu ile, sizler için kötü olur iken, buraya geldiğinde etrafında olmamanızın bugüne faydası ne, bugün sizler neredesiniz, ben Cemal vekili burada paylaşırken dostları hariç birini bir MHP’yi çok fazla görmüyorum, dostları canları hariç.
Onun 40 yıl öncesini bilirim, o günkü kıvırcık saçlı, yürekli, atak evladı, babası nurda uyusun Mustafa amcamızı, bugün dünkü Cemal’den farkı yok.
O günkü ile bugünkü arsındaki tek fark şudur, üzerindeki giydiği libasların, takımların markası, belki de bedeninin, bilmiyorum da, bugünkü yorgunluğunun resmidir yüreğindeki sevgisi, saygısı, kızgınlığı, dili düşüncesi vede Ordu sevdası aynı.
Hala İbrahim Mağden’in, hala Yenimahallenin, hala Servet Şahin’in, hala ocaktaki, hala MHP’deki o Cemal Enginyurt.
Bakmayın ben sevsem de, bedenen onların bu kutlu yürüyen alanları içinde değilsem de, spor dünyasındaki kişileri isem de, onların varlığına duacıyım.
Ama dün vekilim diye sokaklarda, Ankara’da, mecliste etrafında olan binlerce kişinin bugünkü yüzünü oda görüyordur..
Varsan varım yoksan var olanın yanındayım mantığındaki sığ olmak ülkücü camiayı bozan tek kötü gerçek.
O bu ilin insanına, fındığına, işsizine, garibine, yoksuluna sahip çıktığı için, dilini uzattığı yerlerdeki homurdular fazla olduğu için partiden ihraç edildi.
Ama halkın yüreğinde o...
Yeter ki etrafındaki değerlere, yada safralara daha dikkatli bakmalı...
2020’de bir olmakta, dost bulmakta, 1980’in sıcaklığında asla olmaz vekilim.
Ama dün vekilim diye sokaklarda, Ankara’da mecliste etrafında olan binlerce kişinin bugününü oda görüyordur..
Allah sağlık versin ailenle, çocuklarınla sevenlerin ile bu ile hizmetin, sesin daim olsun.
İnsan insanı bugünlerde tanır vekilim. Dün herkesin elbisesi aynı idi.
