Bugün, 28 Mart 2024 Perşembe

Mustafa KÖKSAL


ÇOK...

ÇOK...


Çok arıyorum ben sizleri. Çocukluğumu, ciciannemi, babamı, anamı, kaybettiklerimi..

Tütüyorsunuz gözümde. Hamd olsun her gün hasretim everest. Nur içinde uyuyun. Siz bizlere bakmayın, sanki biz her şey çok güzelmiş gibi yaşıyoruz. El ayak çekilip yalnız kalınca dolar gözüm ince ince. O an beni yaşarım sizle. Dum olur, yaşarım koynunda cici annem. Bak yine gece, hayat kaçıyor. İçim yangın yeri, insan kocayınca sulu gözlü oluyor. Cicim üstümü örter, çocuklar bir şey dese kızardın, biliyorum bizi çok severdin. Bak yüreğim size yanıyor. Hayat. İnsan yaşarken anlaşılmıyorsa yapayalnızdır bil. Birini yüreğinde yıllarca taşımak acı ile kolay mı? Ama sahte dost... Ben geçmişi yaşarım hep. Acımı da çekerim eyi geliyor. Beni unutmuyorum. Acı çektim, dersti. Nemi öğrendim?

Değersiz, sevgiden bi habersiz, nankör yürekler.

Hayatım  toz pempe geçmedi. Ben o yüzden 50 yıldır çizerim hayatımı ince ince. Yüreğim acılarıma sağlamdır. Kimse 4 – 5’lik olamaz. İnsansan, fedakar ol, kıymet bil, değer kat, ama asla taviz verme, ezilirsin..

Değmez çünkü. Desem mi, demesem mi, bilemedim.