Günümüzde moda olan, klişeleşmiş bir cümle var "Dinden soğumak!" kişi bu cümleyi kullanırken ne Hristiyanlığı ne de museviliği kastediyor! İçinde yaşadığı toplumun dini olan İslamiyeti kast ediyor.
Emekli olmadan önce görev yaptığım yerde, benden yaşça büyük olan bir komşumla aramızda şöyle bir münazara geçti. Komşum şöyle diyordu.
-Bazı kötü hacı hocalar insanı dinden soğutuyor!
İnsanın onların peşine gidesi gelmiyor!
Bunun üzerine ben,
-Peki, hiç peşinden gidilecek iyi hacı ve hoca yok mudur? diye sordum.
Bu soru üzerine komşum, çaresizce,
-Var. Dedi.
Bunun üzerine ben,
-İyi o zaman. Sende, o iyi olan hacı ve hocaların peşine gidebilirsin! dedim.
İnsani ilişkilerde, iletişimde küsmeye hazır bazı insanlar vardır, bahane ararlar. Zaten bu küsmeye soğumaya hazırdırlar, bir anını bulduğu zaman hemen darılırlar, soğurlar.
Çocuklukta da böyle durumlar olur. Çocuk, bir arkadaşına antipati duyuyorsa, önemsiz bir sebepten dolayı, bu anı bekliyormuşçasına hemen arkadaşına soğur ve küser.
Bu tarz insanlar acaba kötü zenginlere kızıp, paradan soğuyorlar mı?
Bu tarz insanlar hakeme kızıp, futbol dan soğuyup maç izlemeyi bırakıyorlar mı?
Bu tarz insanlar bir sanatçıya kızıp, tiyatro veya sinemaya gitmekten soğuyorlar mı?
Doktora kızıp hastaneden soğuma oluyor mu?
Aşçı ya kızıp yemekten soğuma oluyor mu?
Bu örnekler çoğaltılabilir...
Ah... Şu nefis yok mu? Hakkın hakikatin düşmanı!
Ah... şu nefis yok mu? Kendini haklı çıkarmak için yüz dereden su getiren, nefsine Avukatlık yapan!
Ah... Şu nefis değil mi? İnsanlığın düşmanı!
Nefs veya nefis düşünmek istemez. Şayet düşünürse, bu düşünmenin sonucunda zihninde birtakım hakikat pırıltıları meydana gelecek, bu hakikat bilgileri ona bir takım sorumluluklar yükleyecek...
Çünkü bilmek sorumluluğu yüklenmektir...
"Nefsiyle dost olan, hakkı kaybeder?
(Abdulkadir Geylani)
" Hep nefs çıkar karşıma ölüp ölüp dirilsem,
İnsandan kaçmak kolay, kendimden kaçabilsem"
(Necip Fazıl Kısakürek)
"Bir gün nefsime, " Gel seninle Rabbim'e gidelim!"
dedim, gelmedi. Ben de tek başıma yürüdüm, gittim. (Beyazıt Bestami)
" Kul ile Rabbi arasında ilk perde kulun nefsidir. "
(İmam Gazzali)
" İyilikte her düşmanı dost edinebilirsin, oysa nefsin, ona iyilik ettikçe düşmanlığını arttırır."
(Sadi)
"Ey nefsim! Seni sen yapan benim! Beni de ben yapan sensin! Ya yola gel beraber gidelim! Ya da yoldan çekil! Ben, Hakk'a gideyim!"
(Mevlana Celaleddin Rumi)
" Allah beni kendimden korusun "
(Montaigne)