ABD' de "Washington examiner" adlı bir dergi, "Türkiye artık Batı’nın dostu değil!" demiş.
Bu sözden dolayı biz utanç duymuyoruz! "
Bu sözü duyduğumuz için de hiç kahrolmadık!"
ABD ve Batı’nın "Dostluk anlayışı!" bizim, "Dostluk anlayışımızdan!" farklıdır!.
ABD ve Batı’nın dostluk anlayışı nedir?
ABD ve Batı’nın dostluk anlayışı menfaat üzerinedir. Yani karşılıklı menfaat üzerine değil, kendi menfaati üzerinedir. Batı’nın tarihi hep böyledir.
Şu anda da aynı felsefeyi devam ettirirler. Adamları kim eğittiyse hep böyle yetiştirmiş, böyle eğitilmişler...
Bizim ahlakımızda ve kültürümüzde "Çıkarlarımız" ifadesini ayıp sayar, gündelik konuşmalarımızda pek kullanmayız! Çünkü "Çıkar veya çıkarlarımız!" ifadesi bize "Haksız kazanç" algısı verir. Ama onlar, hiç çekinmeden bu ifadeyi söylerler. Onlar için devamlı "Çıkar veya çıkarcılık" olması lazımdır, onlar çıkarsız iş yapamazlar!
Bunlar, tabiri yerindeyse sırtına bindikleri, sömürdükleri devletleri çok severler... Taa ki, indirilinceye kadar.
Bunların dostluğu "Hızar" gibi, bir sana bir bana değildir. Bunların dostluğu, "Keser" gibidir, hep bana, hep bana dır.
Bunlar, kendilerine hizmet eden farklı Devletleri ve yöneticilerini (velevki diktatör olsun) göklere çıka rır, över ve demokrat gösterirler, kendi basınları bu konuda yardımcı olur. Önemli olan onların çıkarıdır, onlara bu imkanı sağlayanlardır.
Bunlar kendi çıkarlarına göre hareket etmeyen ülkesini sömürtmek istemeyen farklı ülkelerin dev let adamlarına "Artık eskisi gibi değilsin!, çok değiştin!" derler. Aslında değişen bir şey yoktur, sadece menfaatleri azalma yönünde değişmeye başla mıştır...
Onları dinlemeyen devletler için "Ekseni kaydı!" derler. Asıl kayan, onların "menfaat eksenidir."
Bunlar kendilerine "uydu" "Peyk" olan devletleri "dost" olarak kabul ederler.
Bunlar, sömüreceği ülkeleri çeşitli uluslararası işbirliği örgütlerine dahil ederek kontrol altına alır, markaja alır ki bu devletler kendi başına iş yapmasınlar.
Bunların dostluğu, onları sırtına alıp gezdirdiğin sürecedir, eğer sırtından indirirsen dostluk biter.
Bunların muhabbeti, menfaati bitene kadardır.
Herhalde şu sıralar ülkemizle ilgili dostluk konusunda bir sıkıntıları var galiba.. Bayağı üzülmüş ler! olsa gerek ki, Türkiye artık bizim dostumuz değil! İstediğimiz hizmeti alamıyoruz! demeye getiriyorlar! Tabi biz onu anlıyoruz!...
Bunlar menfaat ve sömürü elde edemediği ülkeleri suçlarlar, o devletlerin kendilerini suçlu hissetmesini sağlarlar, taa ki, istediğini elde edinceye kadar.... Derginin başlığında ki ifade de bile karşı tarafı suçlama, sorumluluğu Türkiye 'ye atma arzusu var!
Bunlar, Ortadoğu' dan bir türlü ayrılmak, uzak kalmak istemezler! Ortadoğu' yu çok severler! Tıpkı balığı sevdiğini söyleyip, onu pişirip yiyen kimse gibi...
Bunlar kendi istek ve menfaatleri doğrultusunda hareket eden farklı ülkeleri yöneten devlet adamlarına "Bizim çocuklar!" derler...
Bunların dostluğu, devamlı onlardan mal satınalıp onları kazandırdığın müddetçe dir.
Bunların dostluğu köprüyü geçene kadardır.
Bunların dostluğu onların fikirlerine hizmet ettiğin sürecedir.
Bunlar, haksız menfaatlerine çomak sokan ülkeyi tehdit ederler, istediklerini yaptırmaya çalışırlar..
ABD 'de yayınlanan bu dergideki başlık bize durumumuzla ilgili bir pozisyon sunuyor. Bu pozisyon "Biz de size dost değiliz! Ona göre tedbirinizi alınız!" mesajı veriyor.
Bunlar narsisttirler, diğer devletlerin, bunlara hiz met için yaratıldığını düşünürler.
Netice olarak , ülkemizin, Türkiye 'nin doğru yolda olduğunu anlıyoruz. Fazla muhabbet, fazla içli dışlı olmak tez ayrılık getirir. ABD ve Batı ile bu kadar dostluk! yetmez mi?
