Böyle yaşamak iyi, ev, yazlık, kışlık, para , iş, aş çok güzel ya. Peki bir an sizler ölümü düşünüyor musunuz? İşte en acısı da o ölüm ya... Bir tabut içinde yapayalnız o anı düşünebiliyor musunuz?
Bakın bu yalan alemde, garibe, yetime, düşmüşe, göz yaşı yedirenlerden, hak yiyenlerden, haramı lokma edenlerden, yalan konuşan ve yemin edenlerden, harama uçkursuz gidenlerden sorulacak o azabı düşünüyor musunuz?
Faizi bal olup içenlerden, yanlış yere terazi çekenlerden, garibi, yoksulu, horlayıp dışlayanlara, vurulacak topuzu sizler düşünüyor musunuz?
Günah değil diye haramda olanları, fuhuşa esir kızı, oğlanı, hain olup vatanını satanı cehennem bile istemez, düşünebiliyor musunuz?
Şükredip acısı ile oturan bir insanı, farz olmuş 5 vakit namazı kılanı, huşu ile dinlediği o ezanı, melekler nurlarda indirirken düşünüyor musunuz?
Hep bana, hep etrafıma, hep kendime diyenlere eyvallahlar olsun uçuruma giderken, birde zulüm eder inanmış yüreklere, Rabbim acısın hala gülebilmeyi bilenlere, onlar giderken siz düşünebiliyor musunuz?
Evet ben çift insanım sanki, ruhum başka, bedenim başka aşkla yanıyor.
Ömrümüzde duran şu binlerce madde kapıları, açılı verse de görebilsem diyorum.
Ama bakın gözyaşlarının arkasına saklanmak bile, içimden fışkıran isyanımın kudretini dindirmeye yetmiyor.
Onlarda azınlıklar kadar yaşamayı hak ederken, sizler hala arzunun şehvetin esaretindesiniz ama düşünemiyorsunuz.
Bilemezsiniz siz, kul olup öyle yaşamayı, tertemiz bedendeki ruhla bir huzurlu insan olabilmeyi, zordur bunlar, haramsızlıklar, işte siz asıl bunu düşünüyor musunuz?
