Elveda Maraş’ım, elveda Hatay!
Saklıdır sırlarda çok fazla detay,
Dik değil şehirler olmalı yatay,
O günler bir daha gelir mi bilmem?
Kimse satamıyor cennetten arsa!
Cesetle toplandı en büyük parsa!
Alır mısın artık paran da varsa?
İnsanlar bu hali bilir mi bilmem?
Yıkılan mekanlar, yok olan canlar,
Bunları sadece yaşayan anlar,
Enkazın altında donuyor kanlar,
Gelecek geçmişi bulur mu bilmem?
Çocukluk, gençliğim sende geçmiştir,
Ecel bize elbet ömür biçmiştir,
Ecdadım da şerbeti sende içmiştir,
Hafızam sağlam durur mu bilmem?
Yaşadığım şehir hayalet olmuş,
Olanların nedeni cehalet olmuş,
Kurduğum hayaller çoktan kaybolmuş,
Yeniden yüreğim vurur mu bilmem?
Ahır dağlarında yayla yapardım,
Gün batarken akşam şehre bakardım,
Hava kararınca ışık yakardım,
Gönül bu huzuru bulur mu bilmem?
Kurtuluşa öncülük eden Maraş’ım!
Asırlardır sendin ekmeğim aşım,
Sana dökülüyor gözümden yaşım,
Bu akan yaşlarım kurur mu bilmem?
Elveda dediysem dönerim sana
Çok emekler verdin elbette bana
Asırlardır babasın hem de bir ana
Başka yurtlar çare olur mu bilmem
