Eskiden, diye başlayan cümleler ne güzeldi, bugün 2023 ve koca insanlar, sokakda olanlar bile sessiz, korkak, yalan, dolan, 2010, 2020 ve çok perişan.
Kayıp etmekten korktuğunuz sizi acaba nereye koyuyorlar?
Eğer dost dediklerin ısrarla senden kaçıyorsa, bırakın kaçsın, kimsenin kimseyi kıradisi sonsuz olmaz zaten. Ben bu dünyadan gidenleri seviyorum, sevdikçe çok özlüyorum. Zaten yürekten sevilen çok özlenir.
Yürekten sevilen çok özlenir. Ben herkesi içimden geldiği gibi sevdim insanları. İster yol yordam bilsin, ben dilim döndükçe yazıyorum.
İster unutun, isterse yüreklerinde saklayın beni, sabrıma çok ağır gelen var, bardağım çok dolu. Ordan damlayan yazık olacak.
Ben hayattan erken koptum, bakmayın yaşadığıma. Ne şekilde büyüdüklerimizi ben bilirim.
İnsan kırılırsa, sevgi körelirde zamanla, zamanda yetmez belki affetmeye, kötü günümde destek görmedikçe sonra, bir omuz olmadıkca sevgi ne olacak ki?
Emek yoksa sevgi hiçtir. Bana bazen ağır konuşuyorsun diyorlar.
Ne yani onlara şarkımı yazayım.
Bozuk para insanın cebini değerde, kötü insanda yüreğini.
Ben benim gibi kalbimi diyorumda acaba kaldımı, yok yalnız kaldı, yarım kaldı, yarı yolda kaldı umutlarıda kursağında.
Ve inan ben senin adına bile aşığımdır, gerisi bana neyi....?
