O zengin, bu fakir deme, bu dünyanın zevkine çokta kapılma, nasılsa beraber gideceğiz esas mahallemize sen vakkonla ben yamalı mintanla eşit eşit.
Sen bu alemde kendine hak gördüğünü başkasına çok görme hakkını, bu zenginliğinden mi, şımarıklığından mı görüyorsun?
Bu ülkemde delilik en büyük dokunulmazlık değil mi?
Seni güzel eden paran pulun değil kişiliğin, o yoksa sende 5 para etmezsin, ister Karun ol, ister deli maharrem. Ah be insan, elin biraz cebinde olsun sokaklarda, sana el açan çocukların eline değil gözlerine bak ve çaresizliği gör, ben her gün onlar ileyim.
O zengin, bu fakir deme bu dünyaya ve zevkine kapılma beraber gideceğiz 2 metre hanemize ve o esas mahallemize.
Malın, paran, gücün olsada rabbinin itmesi ile sokaklarda dilenen hiç olursun sen kendini anlamadan.
Allah’ın mesajını iyi al be dost. Adil ol, insanlara yol ol, kötü lakaplardan uzak ol, kusur, kir insanda arama, zan etmeyin, kusuru ne onun diye araştırmayın, gıybet etmeyin, niceleri geldi gitti bu dünyadan, ne hayalleri vardı ama bırakıp gittiler.
Sen, sizler yada bizler kazık çakmadık, para hırsı, mal hırsı, cimrilik, haram yeme, dolandırıcılık sende, iyi bakın toprağa beyler, onlarda biz gibi idiler, dünya malına aşık, şimdi?
Bizde yanlışlar çok ettik, pişmanlığım şimdi, belki olsamda yanlış, yanlış insanlara yüreğimi ben sundum.
Bakın daha yeni, ülkemde damlar çöktü, yürekler ağladı, kelimeler, insanlar aciz oldu, ama bakın dualar ne kadar uzun bu gecelerde, sakın insan olduğunuzu unutmayın.
