Salâtlar, selamlar olsun ki sana,
İnsanlığı öğrettin Efendim bana,
İyi ki doğdun da geldin cihana,
Resulüm, sen bir yana, dünya bir yana.
Anılınca adın yürekler sızlar,
Anlamayan, sadece vicdansızlar,
Sen varsın diye güler dünyanın yüzü,
Sensiz manasızdır baharlar, yazlar.
Geçtiğin çölleri güle çevirdin,
Küfrün kalesi direkler devirdin,
Vahşetin zirve yaptığı o çağda,
İnsana, insanlığı sen geri verdin.
Hak, “Habibim” demişti, Efendim sana,
Kur’an da ayetler bitmez sayana,
Allah’a giden yollar senden geçiyor,
Şefaat Ey Resul, yoldan kayana.
Yolunu bildik geliyoruz izinden,
Eğer mutluysak biz, senin yüzünden,
Sensiz hiç bir şey tat vermiyor bizlere,
Tatlıdır sular kaynağında, özünden.
Eğer adın duyulursa her yerde,
Deva olmaktasın bin türlü derde,
Bunaldı ruhlarımız hep soruyoruz,
O benim şifa sunan Resul’üm nerde?
Ancak teselliyi sende bulurum,
O güzel yoluna kurban olurum,
Sana layık ümmet olursam eğer?
Budur hayattaki gerçek onurum,
Arşı alaya çıkar yüksek gururum.
