Bugün, 29 Mart 2024 Cuma

Mustafa KÖKSAL


GENÇLER, TAKIMLAR YİTİNCE

GENÇLER, TAKIMLAR YİTİNCE


Ordumun sporu, bu sporu yapan değerler yeşil de olsa ne yazar, çamur da olsa ne yazar.

Bugün takım diye her kulüpte bir iskeleti oynatıyoruz, ruhen olmayan.

Bir hayal dünyasındayız, beyaz, sarı, mavi, siyah, kırmızı renkler içinde gençler hayal dünyası.

Bu ilde sadece büyüksehir yada bazı belediyelerin TL atması dışında, ne başkanların, ne insanların bu alana olan ilğisi, hevesleri var.

Bir Orduspor birkaç 3. Lig..

O, 80-90’lar da ki idareci, başkanları arar olduk en son.

Bugün 2021’de uzay çağında sanıyoruz sporu aslında batmış bir batak içinde futbolumuz.

Eskiden arsalar, alanlar vardı her yerde, lisenin önündeki o eski gecekondu kadar sevimli değil apartmanlar, içinde ölen, temelinde sıkışan futbol kadar da harika değil bugün futbol.

Bugün başkanların ilk derdi gençliğin yüreğine kazma vurmak. Spor alanlarını ranta kurban etmek.

Alan yok, arsa yok, mahalle yok. Genç yok.

Dün Durugöl’ü bir stad mabedi edenler bugün Karşıyaka gibi buz gibi bir alanda öldürdüler sporu.

Hala ölümde spor.

Ranta gençliği heba edenler bu halka, ailelere hesabı veremezler .

Bakın bazı kulüpler vardı ki bu ilin nefesi yarını idi, şimdi?

En başta Altınordu takımı, bugün sanki yalnız, sanki dertli, sanki sessiz, sanki öksüz kalacak gibi atıldı dışarıya muhteşem oyuncu alt yapısı ile, serveti yok saydı belediye..

Gençler, veliler, teknik kadro ürkütüldü gibi, ben kahroluyorum.

Sahalar yeşil olsa da gençlik içinde kayıp, yok, onlarca olansa az.

Ben ömür verdiğim alanın talanından, yalnızlığından kahır içindeyim, maf oluyorum her an.

Bugün bakıyorum yeşile gördüğüm o gencler genç takımlar, bugün gençlik değil yüzlerce iskelet...

Ailelerde kırgın inanın.