Onca kalabalığın içindeyiz ama gönül insanı lazım bize. İçten, gönülden, sohbeti hoş, peygamber ve evliyaların beslendikleri kaynaktan beslenen gönül insanları gerek. Çünkü onlar gerçekten gönülleri fethetmek için ömrü hayatlarını feda etmişlerdir. Tek dertleri insanları, hem bu dünyada hem de ebedi âlem de, mutlu olabilecek bir yol göstermekti.
Gönül insanı olmak. Çok zor bir iş değildir. Kötüyü örnek almayalım hep iyiyi örnek alalım. Hep iyinin peşinde koşalım. Ne olursa olsun hep iyiliğin yanında yer alalım. Peygamberlerimizin ve evliyaların izinden gitmeye çalışalım. Tam anlamıyla yapamasak da en azından deneyelim. Hiçbir kimsenin kalbini kırmayalım. Kalp, kırmanın ‘Kâbe’yi yıkmaktan daha beter olduğunu bilseydik. Belki, kalp kırmamak için, tüm gücümüzle nefsimizle mücadele ederdik. Hep empati yaparak, karşımızda ki insanlara davranalım. Yani, karşımızdan ne bekliyor isek, karşımızdaki insanlara, öyle davranalım. Tatlı dil, yılanı bile deliğinden çıkarır. Kim olursa olsun tatlı dil ile muamele de bulunalım. Cömert bir dost, istiyorsak, önce biz cömert olalım. Bize iyi davranılmasını istiyorsak önce biz iyi davranalım. Kısacası gönül kazanalım ki gönlü hoş insanlar biriktirelim.
Hoşça ve sağlıcakla kalın.
