GÖNÜL PENCEREMDEN

*Her gün nefsimle mücadele ediyor ve nefsime diyorum ki; "Gel seninle Rabbime gidelim." Sözümü dinlemiyor ve gitmiyor. İşte o zaman bende Rabbime tek başıma yürüyorum.
*Şöyle mazide bir gezinti yapıp anılarımla baş başa kalıyorum. Hatırladığım her güzel anı bana gönül dağındaki gülü hatırlatıyor, ama bir hiç uğruna unutulmak ise hüzün dağındaki dikenler kadar acı veriyor.
*İnsan, hayatının her aşamasında mutlu olmak ister. Bu nedenle mutlu olmayı öteleyip yarınlara bırakmak, karşıya geçmek için hırçınca akan nehrin durmasını beklemeye benzer. Malum, suyu azalsa bile o nehrin akışı asla durmayacaktır.
*Sevgiyi paylaşırsınız büyür ve kocaman olur. Kederi paylaşırsınız küçülür ve minnacık kalır. Ama yalnızlık öyle değil be dostlar! Yalnızlık paylaşılmaz, zaten paylaşılsaydı adı yalnızlık olmazdı!