Kalplerden kalplere giden yollara
Bir birine kucak açan kollara
Allahım yeter ki"gel kulum" desin
Diğerini gönülden seven kullara
Alınlar eğilip secde etmeli
Gönüller ürperip vecde gitmeli
İmtihan için gelinen dünyamız
İman beratını alıp öyle bitmeli
Gönül denen sırlı kutuyu açın
İçine hakikat tohumu saçın
İnsana zarar veren cümle şerleri
Taşıyıp taşıtmaktan sizler de kaçın
Ne geceler gördük, ne günler gördük
Nefsimize uyup çok ağlar ördük
Dostlar bahçesinde güller solarken
Ağlamayı bırak, ne yazık güldük!
Kış günü yağsa da kar ile boran
Gün gelir elbette olur bir soran
Karanlık gecelerde dualar edip
İnanırım vardır menzile varan
Gönül Hak yapısı kırmak olmaz ki
Kırıp parçalayıp yarmak olmaz ki
Masum gönülleri tahrip ederek
Yüce Hak divanına durmak olmaz ki
Gönül kırmak kolay, an bile yeter
Tamir etmek için bir ömür biter
Sakın kırma onu Hak makamıdır
Harap olur her şeyin dumanlar tüter
Güvensiz insanda gönül olmazmış
Gönülsüz insan da güven duymazmış
Güven verelim ki cümle dostlara
İnanan gönülde nefis azmazmış
Severse gönüller milim şaşmazmış
Aşk olmasa Ferhat dağı kazmazmış
Rabbim kaderimizi güzel eylesin
Yazarsa kalemler daha bozmazmış
Gönül diye diye bir ömür verdim
Bütün sermayemi önüne serdim
Bunca nimetlere şükür gerekir
Hoşgörü çadırını göklere gerdim
Aleme huzur vermektir derdim
