Bende bu ülkede yaşıyorum. Ülkenin zor durumda, insanlarımızın geçim derdinde olduğunun farkında değil miyim sanıyorsun. Ama bunun birlik ve beraberliğimiz bozacak eylem ve söylemlere dönüşmesine ve her gelenin aklına eseni söylemesine karşıyım. Ekonomi bozuk haydi sokağa inelim diyenlere karşıyım. Sokağa inip kardeşi kardeşi kırdığı günlere dönüp ülkeyi kamplara mı bölelim. Yoksa elbirliği ile tasarruf edip, yardımlaşma ve dayanışma ile bu zor durumdan kurtulmaya mı çalışalım? Düğünlerde bir şey takamasak hiçbir şey olmaz ama ülkeyi bizi bölmek isteyenlerin ağzına bakarak kaosa sürüklersek bizi kimse kurtaramaz. Bu iş artık siyasi ve ekonomik bir konu olmaktan çoktan çıktı. Bir tarafta sözün ona dövizle ve başka şeylerle oynayıp mevcut hükümeti düşürmek uğruna bizi birbirimize düşürmeye çalışanlar var, bir tarafta bilerek, bilmeyerek onların değirmenine su taşıyanlar var.
Bozulan ekonomi düzelir, Çalışmayan hükümet bir dahaki seçimlerde seçmenin oyu ile hizaya çekilir. Gerekirse bu millet onları tarihin çöplüğüne gönderir. Bir zamanlar yazar kasalar fırlatılır piyasa hararetlenirdi. Anayasa kitapçığı fırlatılır, bir gece de 26 banka hortumlanırdı. O zamanlarda bile bu ülke yıkılmadı. Yamalı bohça koalisyon hükümetleri zamanında yıkılmadık. Korkmayın şimdide yıkılmayız.
Ama bugünkü ortamda siyasi, ekonomik çıkarlarımız ve körü körüne yaptığımız particilik yüzünden birliğimiz ve beraberliğimiz yıkılırsa işte o zaman bizim için sonun başlangıcı olur.
Bu durumdan kurtuluşun yegane yolu öncelikle en baştakilerden başlayıp hepimizin israftan kaçınması, üretimi artırmak ve herkesin görevini gereği şekilde yapması ile mümkündür.
Yazının icadından günümüze kadar geçen yaklaşık 5500 yıllık geçmişte insanoğlu barışa, kardeşliğe ve huzura ermek için 5000 yıldır savaşıyor. Ne yazık ki savaşların galibi olmadığı gibi, bu savaşlar barışı da getirmedi.
Acaba savaşmak yerine oturup konuşsak mı?
