Asla uyuyamaz. Hayalleri ölenler değil, o gençliği koruyandır spor adamlığı. Evet, spor adamlığı ağaçları kesip, onlardan kağıtlar yapıp, sonra o kağıtlar ile gençliği koruyanlardır.
Ben gençliği, eğitimi, sporu, yeşili, sahaları ve bu ili seviyorum. Bu sporda kılıç çeken insanlardan uzak durmayı istiyorum.
Ne acayip bu can insanlık, kimi işinde kimi yaşamında, kimi lüksünde, kimi geçim derdinde, kimi çaresizliğinde.
Ama bu gençlik kayıp oluyor, onlar okulda, sahada salonda, kültürde, yaşamda olmak zorunda.
Heyacanı özler oldular. Bu ilde yaşamın ne tadı ne tuzu kaldı demeden çay içmeye devam mı etsek?
Aslında büyük hayaller küçük adımlar ile aşıldı, ama bakın şu işeki bu gençlik her alanda eve ve bedenine bu günlerde hapsedildi.
Eğer spordaki durumun hali hasta ise, içindeki sporcular eninde sonunda çok hasta olur. Ve yavaş yavaş ölürler, kimin, nasıl başlattığı bu ilde bir spor savaşı var ki, bu aydınlığın değil, karanlığın savaşı bu ilde.
Ben bugün bunu uyarıyorum. Bir yanda akıl, mantık, bir yanda kin, kibir, nefret.
Biz yapılan yanlışı anlayabilir isek, onu bu gençliğin sahasından uzak tutarız da, onlar için sahtekarlık eğer alışkanlık hali değil ise.
Kötü sanş bulaşınca, kötü olmaz insan, onlar her daim spor için kötüdür, kibir ve inat sporda olmaz.
Önce kendini bir şey sanır, sonrada onlar hep çöpe gider bu alanda.
Bu ilde eğer gölgelerin boyu spor insanının boyunu geçmiş ise, orada güneş batıyordur. Bu alanda beceremeyenler olmasın, yaklaşmasın, heves etmesin, kimseyi bu alanda kullanmasın, sporu yakmasın, kirletmesin, yıkmasın,öldürmesin gençliğin hayallerini, uzak dursunlar.
Hayali olanların toplanma alanı o çimler.
