Ebu Bekir babası, Ümmü Ruman annesi
O artık Medine’de Resul’ün bir tanesi
Nebînin Humeyrası, yoksulların annesi
Efendime adadı aldığı her nefesi
Fakirleri hep korur, aileler kurardı
Ashabın her birine hal ve hatır sorardı
Cimri değil cömertti, sözünde de çok mertti
Hocası Resulullah, tavırları tam netti
Hiç evladı olmadı, yetimlerin annesi
Sahabi hanımların en önde bir tanesi
Gençleri evlendirir; gelin, damat yapardı
Kurduğu her yuvaya gözü gibi bakardı
Efendim son nefesi kucağında vermişti
Onlar bir birlerini böyle güzel sevmişti
Efendimizden sonra kırk yedi yıl yaşadı
O bilgin bir kadındı, çok şeyleri başardı
“Herkesten çok Hatice’yi kıskandım ben”diyordu
Resulün ilgisini en çok o biliyordu
Bir de hazreti Hafsa, kızı adil Ömerin
O da sır kutusuydu Hazreti Peygamberin
Kur’an Mushaf olunca ona teslim edilmiş
Sanki onun önüne koca derya serilmiş
Yıllarca korumuş Hafsa annemiz onu
Böyle güzel hanımın elbette mutlu sonu
İlk inanan bir kadın, o hazreti Kur’ana
İlk koruyan bir kadın, şu hale sen baksana
Hatice ve de Hafsa değerleri sorulmaz
Kur’an hizmetinde hiç birisi yorulmaz
Hatice izler taşır Hacer’den ve Meryem’den
Ona binlerce selam bilinmedik her yerden
10.03.2024 /LADİK
