Bir zamanlar, ormanların birinde yaşayan göçmen kuşlar, kış gelmeden sıcak memleketlere göç etmişler. Ama, bu kuşlardan birinin kanadı kırıkmış. O yüzden, arkadaşları ile uçamamış ve ormanda kalmış.
Kış mevsimi iyice yaklaştığı için kanadı kırık zavallı kuş, soğukta, nasıl yaşayacağını kara kara düşünmeye başlamış. Ormandaki ağaçlardan birine sığınmak amacıyla bir söğüt ağacına:
- Benim kanadım kırıldığı için arkadaşlarımdan ayrı kaldım. Sıcak memleketlere gidemedim. Bu kışı nasıl geçireceğimi bilemiyorum. İzin verirsen gövdendeki oyukta kalmak istiyorum. Ne dersin? Demiş.
Söğüt ağacı, bu isteğe olumsuz cevap vermiş:
- Ben, seninle uğraşamam.
Zavallı kuş, bu defa bir meşe ağacına yalvarmış:
- Ey ulu meşe! Benim gibi yalnız bir kuşun, kış boyunca dallarının arasında kalmasına izni verir misin?
Meşe, dudak bükmüş:
- Olmaz. Sen, benim palamutlarımı gagalarsın.
Çok üzülen kanadı kırık minik kuş, salkım saçak bir çınar ağacına varıp:
-Yalnız ve hastayım. Benim için kış mevsimi boyunca bir barınak sağlayabilir misin?
Çınar:
-Ben, yabancıları pek sevmem. Kış boyu dostlarımla sohbet edeceğim. Başka kapılara git, demiş.
Bütün ümidini yitiren minik kuş, üzüntülü bir şekilde uçmaya çalışırken, bir çam ağacı kendisine seslenmiş:
- Minik kuş, seni üzgün görüyorum. Neyin var?
Hiç sorma yeşil mantolu ağaç. Bu kış, buralarda kaldım. Soğuk kış mevsiminde ne yapacağımı düşündükçe, çaresizliğimden ağlayacağım geliyor.
Çam ağacı, ona çok acımış:
- Sen hiç üzülme! Benim yapraklarım incedir ama, kış boyu hiç dökülmez. Yapraklarımın arasında istediğin kadar kalabilirsin.
Küçük kuş, buna çok sevinmiş. Hemen sık yapraklı dallardan birinin arasında kendisine bir barınak yapmış.
Böylece rahat bir nefes almış.
Artık, kış gelip çatmış. Ardıç ağacı, kuşa dallarındaki meyvelerden istediği kadar yiyebileceğini söylemiş. Böylece, kanadı kırık minik kuşun hiçbir derdi kalmamış.
Günlerin birinde, müthiş bir fırtına çıkmış. Bütün ağaçlar yapraklarını dökmüş. Sadece çam ağacının yaprakları kalmış. Böbürlenen söğüt, meşe, çınar ağaçları çirkin bir görünüm almışlar.
Kanadı kırık kuş, çam ve ardıç ağacı sayesinde çok rahat bir kış geçirmiş...
(Anadolu Masalı)
