Komşuluk hakları, hem insani, hem de dini bakımdan ziyadesiyle önemlidir. Komşu, yakınımızda olması hasebiyle akrabadan önce gelir.
Hz. Peygamber'in: " Komşuluk, o kadar değerlidir ki, Allah'ın, az kalsın, komşuları birbirine varis (mirasçı) kılacağını sandım." sözü, rehberimiz olmalıdır.
İyi ve sıkıntılı hallerde, ilk kapısını çalacağımız, bize en yakın olan komşumuzdur. Komşu, bir bakıma dert ortağıdır, bazen de mutluluğumuzun paydaşıdır.
Şehirlerde komşuların sayısı ister istemez fazla olur. Mesela, 30 daireli bir blokta oturduğunuzu farz edin. 30 komşunuz var demektir. Şüphesiz, her komşu ile aynı derecede yakın münasebet kurmak, pek mümkün değildir ve dahası buna çok da gerek olmadığını ifade edebiliriz. Zira, her komşu ile aynı samimiyeti kurmak, sürdürmek, insan fıtratına ve sosyal hayat tarzına uygun düşmez.
Sık sık görüştüğümüz komşular olduğu gibi, arada bir görüştüğümüz komşular da olabilir. Her komşu ile aynı derecede bağ kurmak, iletişimde bulunmak, gönül arzu etse bile pek de olası değildir.
Komşu, gecenin bir vaktinde kapısını çalabileceğimiz veya telefonla irtibat sağlayabileceğimiz kadar bize yakındır. Tabii, her komşu ile aynı derecede samimi olmak, bir temenni olmaktan öteye geçmez.
Kişi, komşusunu mecbur kalmadıkça yani olura olmaza rahatsız etmekten özenle uzak durmalıdır. Hakkında, dedikodu yapmamalıdır. Ufak-tefek kusurları görmemek, komşuluk haklarının en mühimlerindendir. Uygun olmayan saatlerde rahatsız etmekten bilhassa uzak durulmalıdır.
İyi ve kötü günlerinde komşusunu ihmal etmeyen komşu, aranıp da bulunamayacak bir bahtiyarlık vesilesidir.
Bazen olur ki, insan dara düşebilir. Borcunu ödeyememe, her hangi bir problemle başa çıkamama gibi zor durumlarda, komşuluk hak ve vazifeleri ihmal etmeden gerekli yardımı yapmak, elinden tutmak komşuluğun icaplarındandır.
Her insan, kendine özel bir karaktere sahiptir. Kimi zaman, keyifsiz olmak, sıkıntıda kalmak, kimseyle paylaşılamayan çok spesifik problemler de hayatın gerçeklerindendir. Bilerek, bilmeyerek ama bir biçimde huzuru bozulan komşuyu, 'varsın ne hali varsa görsün' diyerek dışlamak, ahlaki ve insani bir tutum değildir.
Çok katlı bina veya sitelerde oturanlar, hiç olmazsa iki, üç ayda bir sitenin toplanma mekanında bir araya gelmeli, halleşmeli, sohbetleşmelidir.
Yardımlaşma ahlakı, dayanışmanın olmazsa olmazıdır.
Komşularının razı olduğu bir aile olmak, hiç de zor değildir.
Elinden ve dilinden emin olunan komşu, komşuluk haklarına azami derecede itina gösteren komşudur.
Komşuları ile iyi geçinen, hem bu dünyada, hem de öbür dünyada mesut ve bahtiyar olur.
siz, siz olun, komşularınızın duasını ve rızasını almayı ihmal etmeyin.
