Madem birsin birlik olsun
Dinde, dilde milliyette
Murat et de dirlik olsun
Baştan başa cemiyette
Kini, gayzı kenara at
Kalpten kalbe kur bir sırat
Bizi kardeş gibi yaşat
Şu güzelim memlekette
Senlik benlik hiç olmasın
Gönlümüze kin dolmasın
Nefis, şeytan din olmasın
Girdiğimiz harekette
Yokluk gitsin, bolluk olsun
Azlık bitsin, çokluk olsun
Helal kazanç küpe dolsun
Hanemizde berekette
Anadolu’muzun ortasında Kırşehir’de yaşamış Hacı Bektaşi Veli’nin dediği gibi “ Gelin canlar bir olalım, iri olalım, diri olalım.” Bir olmadan iri, iri olmadan da diri olunmaz; dirlik düzen kurulmaz. Ülkemizin ortası olan ve Anadolu masasının bacakları gibi dört köşesinden tutan Eskişehir’de Yunus Emre, Konya’da Mevlana, Kırşehir’de Hacı Bektaş ve Ankara’da Hacı Bayramı Veli-Rabbim hepsinden de razı olsun- hep bir ağızdan birliğin, Vahdet’in mesajlarını vermişlerdir.
İkilik yok birlik var, yalnız onda dirlik var,
Yalnız ondadır felah, Lâ ilâhe illallah
Yeri göğü yaratan, ağaçları donatan,
Çiçekleri açtıran, bir Allah’dır bir Allah
söylemleri bu güzel gönül mimarlarımızın ortak söylemleridir. Bu topraklarda mayamızı onlar yoğurdu; dirlik ve düzeni onlar kurdu. Devlet adamlarına yolu yordamı onlar gösterdi. Akılları ile vicdanları arasında kaldıklarında, çıkarı işaret eden aklı değil, adaleti temsil eden vicdanı dinlediler, sesine kulak verdiler. O nedenledir ki, ölmediler; gönüllerde hak ettikleri mümtaz yerlerini aldılar. Ne demişti Merhum Abdurrahim Karakoç
“Beden ölür, çürür, cana bakın siz,
Kim kiminle yürür, ona bakın siz.
Bırakın dönsün dönme dolaplar,
Haktan ve hakikatten yana bakın siz.
Boş verin başını sona bakın siz.”
Her şey birle başlar. Sayılardaki birle, alfabedeki Elif insan beyninde aynı çağrışımı yapar. Duruşlarında bir asalet ve feraset vardır. Çünkü onlar birliğin, dirliğin, asaletin ve dürüstlüğün sembolüdürler. Bütün rakamlar birin peşinden gelerek, bütün harfler de Elif’in arkasından giderek değer ve kıymet kazanırlar.
Hayatımızda ki bütün işlem, hal ve hareketlerimizde şahsiyet ve kişilik en başta gelir. Geriye kalan bütün meziyetler birin sağ tarafına dizilen sıfırlar misali değer katmaya devam ederler. Ama o bir olmazsa kalanı da YÖK hükmündedir.
Efendimizin Mekke hayatı Allah’ın varlığını, birliğini ve ahiret alemini anlatmakla geçmiştir. Mekke’de inen ve konusu Cenab-ı Hak olan İhlas Süresinde Rabbimiz şöyle buyurur “ De ki: “ O, Allah’tır, tektir. Allah sameddir. Doğurmamış ve doğmamıştır. O’nun hiç bir dengi yoktur.” Bu düre konusu ve işlediği mevzu itibariyle Kelamın en büyük süresidir. Çünkü Allah’ın varlığından, birliğinden ve sıfatlarından bahsetmektedir.
Kasas Süresi 88. Ayette ise:” Allah ile birlikte bir başka Tanrı’ya yalvarma! Ondan başka Tanrı yoktur. O’ nun kendindeden başka her şey yok olacaktır. Hüküm yalnız O’ nundur ve siz O’na döndürüleceksiniz.” Buyrulurken Enbiya 22. Ayet ise bize şu mesajı vermektedir.
“ Eğer yerde ve gökte Allahtan başka tanrılar bulunsaydı, kesinlikle yerin ve göğün düzeni bozulurdu. Demek ki arşın sahibi olan Allah, onların yakıştırdıklarından münezzehtir.”
İmanda ve inançta nasıl ki birlik önemliyse, sosyal hayattaki davranışlarımızda da birlikte hareket ve vahdet çok önemlidir. Azınlığın birliği, çoğunluğun dağınıklığına her zaman galip gelmiştir. O nedenle diyoruz ki, var olamamanın değil, bir olamamanın cezasını bir ömür boyu çekiyoruz. Sevgili Efendimiz de :” Birlikte rahmet, ayrılıkta azap vardır.” buyururlar. Ya Rabbi!
Merhamet et sen bize, bizlerden de razı ol,
Kabul eyle ameli bizi cennetine koy!
Varlığına, birliğine ve sonsuz kudretine inandığımız Yüce Allahım cümlemizin yardımcısı olsun!
Kemal MENCELOĞLU
