“Nerede o eski bayramlar…” diye başlayan bir dolu cümle kurabilirim.
Yahut çocukluğumun mis gibi limon kolonyası ve güllü lokum kokulu hatıralarından biriyle yüreğinizi ısıtabilirim.
Hayat dünden ibaret olsaydı eğer…
Dünün özlemi yarının hayali içinde geçip gidiyor ömür.
Bugüne dair güzel şeyler yapmaya güç yetiremeyenler, gönül sofrasına bir tas çorba koyamayanlar bu dev yaşam sahnesine seyirci olarak eşlik ediyor…
Bayram sabahı erkenden kalkıp evin bey(ler)ini namaza yolcu ettikten sonra, abdestli elleri, tertemiz yüreği ve yüreğe işleyen huzuru neşesi ile kahvaltı sofrası kurmayan bir kadına bayram gelmiş midir sahi?
Anne babasına buğzeden, kırıp inciten, belki arayıp sormayan, terk eden ve evlat olma vasfı sözden ibaret kalmışların, o tertemiz ellere koyulacak ak bir alınları yok ise sahi onlara da bayram mıdır?
Üç günü aşmaması gerekirken yıllara uzanmış dargınlıkları bitirmeyen bayram bayram mıdır?
Bir ay oruç tutup onbir ay kul hakkı yiyenlere bayram mıdır?
Kurbanının en güzel yerlerini dondurucularda kendine saklayıp, ihtiyaç sahiplerine kemik dağıtanlara bayram mıdır?
Dün çiçekli mendiller arasına konulan harçlıklarla heyecanla kapısını çalacak çocukları bekleyen evlerin yerine kapım çalınmasa, rahatım bozulmasa diyenlere de bayram mıdır?
Kendi çocuğuna en pahalı elbiseleri alıp, yetime çocuğunun beğenmediklerini giydirene bayram mıdır?
Aranıp sorulduğunda mutlu olan ama eli telefona gitmeyenlere de bayram mıdır?
Belki de tam burada “öyleyse bayram nedir?” diye sual etmeli…
Bayram emektir, bilmektir, görmektir, hissetmektir, bıçağa yatırdığı nefsine gönlü galip gelmektir bayram…
Bizi insan kılacak, insan olduğumuzu hatırlatan ne varsa bayramdır.
Mutlu ettiğince mutlu olmak sanatıdır bayram.
Limon kolonyası ve güllü lokum kokusuyla gönül hafızasına kazınan hatıralar bırakabilmektir bayram.
Biraz annelik, biraz evlatlık, çokça çocukluk ama illâ insanlıktır bayram...
Ve nihayetinde gönül eleğinden süzülmektir cennete.
Günü değil gönlü bayram olanlara selâm olsun.
Bir de her günü bayram olanlar var, onu da başka vakit konuşalım ömrümüz vefa eder ise yâ nasip…
Sürc-i lisan etti isek affola.
Kalın sağlıcakla, muhabbetle…
