Çok eskiden bu Ordu’mun değerleri, Öcüler, Yenerler, Malak Yenerler, Çebiler, Karlıbeller vs. Vede Ocaklılar, Ordugüçlüler, İdmanyurtlular, 19 Eylülcülerin, Kirazlimanlıların meydan düzü vardı, seyircisi bol, kadın erkek bugünkü sebze pazarı...
O gün meydan vardı, o gün doğal alt yapılar vardı, "Elmalık, Düz mahalle, Şarkiye, Bucak, Kirazlimanı", o zaman bir hırs arzu vardı, sevda vardı, ortada memeli toplar vardı alnı yaran, mutsuz olan yoktu.
İşte o günkü alt yapı o mahallelerdi, sporu da okul önleri, sahil, kumlukta yapsalar da, mutlu idiler.
Yani doğal alt yapısı bu ilin 60 yıl önce vardı da bugün 2021 komik değil mi, yok.
Bugün baktığında 3. Lig’de Ordulu oyuncu sayısı biraz Fatsa, biraz 67 Orduspor biraz bu kadar.
O yüzden zor, uzun soluklu, meşakkatli bir sırat yolu alt yapı denen ocaklar..
Ocak yanlış değil, buralar sporun yanan ilk ocakları.
Cumartesi gün 52 ile güçlü takıma karşı mutlu olduk, Pazar günü ise hem Fatsa hemde deplasmandan bir puan ile gelen 67 için biraz buruk olduk..
Bizim bu pandemide yapacağımız önceliğimiz geleceği olan alt yapı ve tesisleri olmalı idi takımların derken, bu bir şans iken yaptığımız iş, trilyonlarca para ile transfer düşüncemiz, haklımı takımlar yüz bin kez, niye yıllarca kim alt yapısına üreten fabrika kurdu, sporcular ve gençler için?
Ne diyeyim ki!
