Bugün, 26 Nisan 2024 Cuma

Mustafa KÖKSAL


MUHSİN YAZICIOĞLU DERDİ Kİ!

MUHSİN YAZICIOĞLU DERDİ Kİ!


 

 

 Ben sonsuzluğu düşünüyorum, ey sonsuzluğun sahibi, sana ulaşmak istiyorum. Kapatmayın derdi, pencerelerim açık kalsın, güneşimi kapatmayın, beton soğuk üşüyorum, derdi.

Muhsin başkan asla Arabın kültürüne "İSLAMİYET" demezdi, Avrupa kültürüne de  medeniyet.

 

O liderdi en kalabalıkta bile en yalnızlardandı. Allah dedi rızasına talip oldu, asla uzak durmadı.

 

O liderdi vatan ve millet için yapılacak ne varsa orda olmak isterdi. Canını o yolda hesap etmez verebilecek kadar sevdalı idi vatana.

 

Ama sütü bozuklarda ona isyanlarda. Türküm derdi, esaret ne derdi. O hep siz orada olun derdi.

 

Komşun acken tok yatıyorsan sen bizden olamazsın derdinde idi. Haramzadelerden hiç olmadı koca Reis. Türk illerine ağlardı, ağlamanın zamanı bugün derdi. Onun için kahramananlık makam mevki olmadı gözünde, ileri koştu dönmek yok diyerek, dönemedi de....

 

Yıllarca yattı, işkenceler gördü, zulümler. Asla devletine söz ettmedi  kimselere de dedirtmedi.  İdamlarda, işkencelerde sadece ülkem dedi ülküm dedi.

 

Adam olmak lider olmak herkese nasip olmaz, o bizim Reisimizdi. Kurtsa dağda ölür derdi, yolumuz zor dikenli çileli derdi. Hassasiyet yoksa o milliyetciliğin içi boş bir seda olur derdi.

Ve bir karlı günde buz gibi yerde Allah’ına gitti.

 

Gülerek, karizması yerinde, lider gibi, ADAM gibi. Nurda uyu kardeşim.

 

 

 

VUSLATA MI?

 

O nedir fazla bilmem ama hasret seninle benim aramda en doğru yolum oldu.

 

Sen kimsin yada gerçeğin ne? Acaba bu dünyanda aşk var mı kime en çok yakışır? Vuslat ise kime özel olur?

 

Canı seni çekene mi, yoksa senin için o candan vaz geçene mi?

 

Aslında ben her şeyimle senim, vuslat ne ki...Vuslat aşk. Bizlerde gönüle olmuş birer kervan.

Yoldan gelene kapımızı açan Han sahipleri değil.

 

Az akıl az sabır az duygu.

 

Allah isterse her şeyi yapmaz mı? Sabır, huzur, sağlık diliyorum hep. Kaygı niye, keder niye?

Vuslat, bazen hızlı, bazen niye yavaş olur ki?

 

Bazen ilaç yada ızdırap.

 

Çile, dert varsa onu, biraz erteler isen sana zaman olur diye. Biz işleri için hep  onlar deriz, yanında oluruz, koşarız inanırız, işleri olunca bakarsın onlar o değil, tiksinirsin.

 

Aynı yolu yürüdüğün kardaş  yada dost bildiğin insanlar sonu isteği o an gelince, yerine koşunca seni unutur.

 

Onlar gidene kadar kardeşlik ederlermiş.

 

Sonrası hikaye. İnsanı zaten insan yada dost acıtır yüreğini sadakatsiz olunca.

 

Vakf edersin onlar ile, elini tutarsın , dostum dersin, ona yüreğini açarsın sonunda o istediği yere varır oturur , film biter perde kapanır.

 

Vuslat bu.

 

Benim hayatımdaki değerlim vardır da, o  en sevdiğim, o GÜVENİM dir. Bu uğurda uğraştım acısı ise sonunda çok yaktı.