Ve varsa gerçekten nankörlük bu spor aleminde, iyilikleri saklamak neden olur hak?
Spor dünyası içinde olursun, belki haklısındır da saklarsın, susarsın sırf kulüp ve çocuklar zarar görmesinler diye.
Hayatta en önemli iki şey benim için GÜVEN ve SAYGİ. Bu iki şey yoksa bu alanda sevgi olmaz.
Sen bu alemde isen ve topu bil, bilme samimi idareci isen, kurban olsunlar o yüreğe.
Yok bilmediği alanda bilmişlik taslıyorsa, hakaret ötesi iş yapıyorsa spor camiasına bu tipler.
Ben onları da konuştukları dilide anlamıyorum. Bizden değiller.
Onlar kanadını kırıp kayıp gidenler? Utanmaları olmaz.
Bu alemde idareci olupta ömrünü spora vermiş kişileri önemsemeyen kişi ne olaki bu alemde? Bir zaman sonra kaçarlar uçurtma misali.
Acı olan ne bu alemde bilir misiniz, ben bunların olduğu yere 3 - 5 cümle atınca cır cır etmeleri.
Korkmayın ben kimseyi kırmam. Kötülük ise hiç gelmez.
Sizler dost görünen fırsatçı kişilerden korkun. Değerli spor insanlarını harcıyoruz bizler. Bu alemde gerçek dost, gardaş sen düştüğünde sana el uzatan değil de, düşmeyesin diye kendi düşendir.
Anlayış herkeste farklıdır. Kimi çok soytarı, kimi yalaka, kimi de bu sevgiyi anlatamayacak kadar utangaç.
Yani ADAM gibi ADAMlar.
O zaman kulüplerin de, sporun da tadı bal olur. İnsanlara spor aleminde testi bırakalım.
O testi Allah yaratır iken yapmış zaten onlara.
Spor alemi zor alan.
Burada bedenin yükünü ayaklar taşır.
Ruhunu ise yürekler.
Hiç bir iş iyi arkadaştan, iyi idarecilerden, malın mülkün de iyi evlatlardan önemli değildirler.
Ben 40 yıl bu alemde oldum iyi kötü.
Neler gördüm neler. Bazen iyilik bazen nankörlük.
Aslında onlar da fıtratı kadar duruyor bu özel alemde.
Bu alem kendinden taviz vermez bilinsin..
