Bugün, 9 Mayıs 2025 Cuma

Kadem AKTAŞ


NE GÜZELDİ OKUL YILLARI!

NE GÜZELDİ OKUL YILLARI!


Okulların açılmasına sayılı günler kaldı.

Okulların açılmasına az bir süre kala her yıl değişmeyen bir gelenekle gittiğimiz her yerde kırtasiye ürünlerini görmeye başlarız. Eskiden öyle miydi? Hayır. Sadece kırtasiyeciden alışverişimizi yapardık. Ama şimdi marketlerden tutunda bakkallara kadar kırtasiye ürünlerine rastlamak mümkün. 

Kırtasiye ürünlerini gördüğüm de şöyle bir iç çekmiyor değilim. Neden diye soracak olursanız. Nerede kırtasiye ürünleri görsem hep okul yıllarım gelir aklıma. Okulların açılmasına sayılı günler kala hummalı bir şekilde yapmış olduğumuz alışverişler. Okulun başlamasının en güzel yanı; o kırtasiye ürünleri alışverişi ve arkadaşlar ve hocalarıma kavuşma özlemiydi beni en çok heyecanlandıran…

Şimdi ne zaman okul alışverişi yapanı görsem hemen çocukluğum gelir aklıma… Hep özlemim artar. Okul yılları gerçekten bambaşka. Çok fazlasıyla özlediğim zamanlar oluyor. Hele şu okulların ilk açılacağı haftalar yok mu o hafta beni daha da geçmişe götürüyor. 

Ne zaman okul alışverişi yapan öğrenci görsem geçmişe gidiyorum ve uzun süre orda kalmak istiyorum. Şöyle bir bakıyorum da geçmişe… Gerçekten ne kadar da hızlı geçiyor zaman. Liseye yeni başladığım da okula ilk adımımı atarken koskoca 4 yıl, biter mi dediğim günler daha dün gibi aklımda. Ama zaman o kadar hızlı ki, ne gününe, nede senesine yetişebilmek mümkün. Yani kısacası yetişmek mümkün değil. Biter mi dediğin yıllar bitiyor, geçer mi dediğin zaman geçiyor. Hatta geçmekle kalmıyor bir bakmışsın ki, bitmez dediğin, geçmez dediğin yıllar neredeyse tozlu raflara kaldırılmış. 

Biter mi 4 yıl dediğim zamanın üzerinden 15 yıl geçmiş. Bitmeyen ne okul kalmış ne zaman…

Keşke diyorum okul yıllarımız hiç bitmese. Hep o yıllarda kalabilsek. Çünkü öyle bir zaman ki o zaman, en dert ettiğin konu sınavların oluyor. 

Hayat ilerledikçe, yaş aldıkça dert de artıyor, streste, meşakkatte…

Öyle şanlı ki öğrenciler… Şuan hiç bunun farkında değiller. 

Keşke gerçekten hep çocuk kalsak ve o sınıfların masalarından hiç kalkmasak. 

Her neyse geçmişe duyulan özlemimizi dile getirmeye çalışsak satırlar yetmez biz bu kadarıyla kalalım…

Bir sonra ki yazımda görüşmek dileğiyle. Hoşçakalın…