Dağ tepesinde bir çam olamazsan, Vadide bir çalı ol.
Fakat, oradaki en iyi küçük çalı sen ol.
Çalı olamazsan bir ot parçası ol,
Bir yola neş'e ver.
Bir misk çiçeği olamazsan bir saz ol.
Fakat, gölün içindeki en canlı saz sen olmalısın.
Hepimiz kaptan olamayız, tayfa olmaya mecburuz.
Dünyada hepimiz için bir şey var.
Yapacağınız iş, size en yakın olan iştir.
Cadde olamazsan patika ol.
Güneş olamazsan yıldız ol.
Kazanmak yahut kaybetmek ölçü değildir.
Sen her neysen, onun en iyisi ol...
Douglas Malloch
Anne ve babalarımız bizleri, bizler çocuklarımızı devamlı şartlandırdık illa iyi bir meslek sahibi olalım yada olsunlar diye.
Halbuki dünyanın en iyi mesleğine sahip olsanız onu sevmiyorsanız kendi ellerinizle kendi mutluluğunuzu yıkarsınız.
Hep deriz oğlumuz, kımızım şunu ol, bunu ol. Demeyiz ki en iyi neyi yapacaksan o ol diye.
Memleketin ve dünyanın her meslekten insana ihtiyacı var. Bazen bizim küçümsediğimiz bir mesleğin bizim hayatımızda ne kadar önemli olduğunu, o meslekten birine ihtiyacımız olduğunda bulamayınca anlarız.
Düşünsenize 30-40 daireli bir apartmanda oturuyorsunuz ve kapıcınız yok! Ne olurdu?
Belediye temizlik hizmetlerini yerine getiren çöpçülerin olmadığını ve herkesin kendi çöpünü çöp depolma alanlarına kendisinin götürdüğünü düşenebilir misiniz?
Çoğu zaman çöpçü der geçersiniz, bazen onların eylemde olduğu zamanlarda şehirlerin ne hale geldiğini aklımıza getirsek ya!
İnsan olmanın gereği olarak, hiç bir mesleği değersiz ve luzumsuz görme hakkına sahip değiliz. Her meslek erbabına saygı göstermek insan olmanın gereğidir.
Hele çocuklarımız bizim tercih ettiğimiz meslekleri tercih etmedilerse onları hakir görmemeli aksine teşvik etmeliyiz.
Hayatta prensibimiz önce en iyi insan olmalı ve sonrada hangi işi yapıyorsan o işte en iyi biz olmalıyız.
En azından bu yolda gayretli olmalıyız.
Çöpçü isek en iyi çöpçü, bekçi isek en iyi bekçi, Öğretmöensek en iyi öğretmen, işçi isek en iyi işçi olmaya gayret göstermeliyiz.
Gerisi mi? Gerisi vicdanımıza kalmış...
