Ordu’m ne zaman sizler Boklu Dereliyi, Elmalıklıyı, Keçi Köyülüyü Boztepeliyi, Saray mahalleliyi vs unuttunuz, ocu bucu oldunuz. Hayatında 3 defa çay içmediğiniz, 3 saat konuşmadığınız siyasi insanlara pardüse düğmesi oldunuz, hissini, akrabanı, yıllarca arkadaş olduğun kişileri siyasi çamurda terk ettiniz. O gün dostluk, kardeşlik kapısı kapandı ve şimdi kişilere biat başladı ocu bucu biatları.
Hayatında 2 kez çayı bile yan yana içmediklerine doğduğun mahallenin uşağını, mahalle arkadaşını degişiyor hale geldiniz...
İşte menfaat, hırs bu.
Ben 1980’di kitapçı Cemil ağabeyimle kitapçı dükkanı açtık, o siyasi olarak Türkeşçiymiş, bende olayım dedim, oldum ve bu işte de beraber olduk o rahmetli olunca ve bazı değerler ölünce bende dükkanı bıraktım, siyasette ise o partinin vede başbuğun sıcacık bir ocağı oldugunu fark ettim ve oraya gittim. O gün bugün burdayım , seçimde bir oyumu 3 hilale atar eve gelirim kimseyede ona ver demem, 50 yıldır da demedim.
İyiki de dememiştim, günaha girmemişim.
Ben 45 yıldır bir partiye oy vermeme, partizan değil ülkücüyüm , bir oyum var oda Türkeş’e... Bugünü sorma yüreğimde kocaman kütle taşıyorum.
İşte bizim seçim gelince sevdamız bu bir oy oda Türkeş’e.... gerisini çok tanımıyorum., benim için tek tanıdığım yer orası Türkeş’in sandığı, bugün de, yarın da.
