Bir müdür başyardımcımız vardı Atatürk Lisesi’nde
Çok değerliydi.
Bir gün bize derste dedi ki:
“Çocuklar, lise bitince sizde siyasetle tanışacaksınız. Biz gençken başka partiler vardı. Şimdi daha başka partiler var. İleride daha daha başka partiler olacak.
Size büyüğünüz olarak bir tavsiye vereceğim.” Demişti.
“Nasıl ki bizim en büyük zaferimiz Çanakkale Zaferi ise, düşmanın da en büyük kaybı Çanakkale’dir.
Kâğıtta barış imzalansa da düşman kıyamete kadar, düşmanlığına devam edecektir.
Ülkenizi anlamak için, düşmanı izleyin.
Ülkenizden kimi alkışlarsa onlar, bilin ki, en büyük hain odur.
Kimi yuhalarsa, eleştirirse düşman, bilin ki vatanınızı kurtaracak olan odur.” Demişti.
Ve ben siyasete bakış açımı o gün kazanmıştım o hocam sayesinde.
Her daim çevreme ve talebelerime bir hocam vardı, böyle nasihat etmişti.
Ben de size aynı nasihati veriyorum, dedim yıllardır.
Sizdiniz bu büyük değer hocam.
Teşekkür ederim.
Yukarıdaki satırlar, yıllar sonra sosyal medyada yolumuz kesişen bir hanımefendi öğrencime ait. İsmi Eda olan bu öğrencim, satırlarından anladığım kadarı ile de öğretmen olmuş, yani aynı zamanda bir meslektaşım.
Çalıştığım okullarda kendi öğrencilerimle, meslektaş olarak çalışmanın zevkini yaşadım. Ve dünyanın en şerefli, bir o kadar da çileli ve meşakkatli mesleği olan öğretmen olmak bir ayrıcalıktır, eğer layığı ile yaparsanız.
Bunu anlamanın yolu da öğrencilerinizden alacağınız geri dönüşlerdir.
Galiba bu açıdan baktığımda dünyanın en şanslı öğretmenlerinden bir sayılırım.
Eda hanıma buradan ben de çok teşekkür ediyorum. Yıllar sonra beni hatırlayıp, böyle güzel bir hatıra ile yâd ettiği için.
Böyle anıları olanların da paylaşmaları dileğiyle, bütün öğrencilerime kucak dolusu sevgilerimi ve selamlarımı sunuyorum. İyi ki varsınız, iyi ki sizler gibi öğrencilerim olmuş, ben de sizlerin öğretmeni olmuşum.
