Küçük kâinattır elbette insan
Sağanak yağmurludur aylardan Nisan
Gönüllerden gelen sesleri duysan
Güzeller Güzel' ine erebilirsin
Güzellik adına her ne ararsan?
Kendinde aramalı tabi ki insan
Allah'ın kitabı olmalı yasan
O zaman gerçeği bulabilirsin
Açıp gözlerini baktığın zaman
Sevgi ateşini yaktığın zaman
Marifet merdiveni çıktığın zaman
İşte tam orada durabilirsin
Hakikat ehlini dost bil kendine
İtibar etme makam, mevki, zengine
Üzülme sen, her şey dengi dengine
Hak yolun yolcusu olabilirsin
Dostlarını sev hiç birini ayırma
Herkesi düşün, kendini kayırma
Nefsine düşman ol, şeytan çağırma
Hakk'a giden yolu bulabilirsin
Düşünmelisin önünü, sonunu
Yükseltmeyesin ki sesin tonunu
Eğer göremezsen bunca oyunu?
Sonunda mahcup da olabilirsin
İster sev, ister sevme hayat yaşanır
Üzülürsün, gözlerden yaşlar boşanır
İnsan kendisini boşlukta sanır
Her şeyi hayıra yorabilirsin
Sevinçler paylaştıkça çoğalır derler
Kederler anlattıkça azalır derler
Dost gönüller elbet dosta giderler
Çok sevdiğin Rabbine varabilirsin
Yol O'nun, varlık O'nun; ne gam ne keder?
Her yolun sonu Mutlak olana gider
Teslim ol ki, etme kendini heder
Gerçekten de O'nu bulabilirsin
O zaman çok mutlu olabilirsin