Şimdi herkes sporcu, herkes kaleciye bu cillop gibi sahalarda ona yanarım.. 1951 doğumlu Öner ağbim..
Sokak aralarında hepimiz gibi futbolun başlangıcı, öyle futbol okulu falan yok. Hocalar yok ayrı ayrı. İki taş yan yana olurdu kale, o kalenin içindeki mutluluğun tarifi olmaz derdi Öner ağbim.
Mahalle maçları, sınıflar arası maçlar da kaleye geçtinmi hep kalecisin artık. Öner ağbimin ki öyle. Özel yeteneğinde olmalı tabi ki, onda çok vardı.
Ulubey Gençlik Spor’da amatör olan ilk adım 1969-70’te amcam İbrahim Köksal’ın başkanlığında ilk mukavelesi ile Ordusporlu olan Öner Piroğlu.
3 yıl kaleye geçememiş sabretmiş, şimdikiler gibi kaçamıyormuş. Sürat, Dursun Karamustafaoğlu ve Bülent Taneri var adamın önünde Everest gibi.
1972-73 sezonunda mamakta asker, çağırmışlar, gidiyor bakıyor ki efsane karşısında, LEFTER...
Lefter’in başında subaylar, askerler, ha bire ona soruyorlar. Beni görünce kucakladı ve 10 gün izin aldım dedi. Antalyaya maça dedi. O sezon izin aldılar 7-8 maç oynadım.
1974’de askerlik biter. Orduspor Doğan Alun’un elinde. Sezon sonuna kadar oynadım. Kadri Aytaçla Mersin maçı ile başladım, ikinci kaleci idim. 2-1 yenildik.
Konya spor maçı ile oynamaya başladım, maçı 3-0 kazandık. 28 Aralık Önerin doğum günü. 1974 12. maçına çıkıyor Öner Piroğlu. Denizli Spor. Gol yemedi. O gün doğum günü hediyemdi. Dino Zof’un gol yememe rekoruna eriştim.
Bir hafta sonra İnönü’de o zaman Mithat Paşa Sdatı, kocaman posterimi yapıp asmışlar.
"Rekortmen kalecimiz" yazıyordu. Orduspor ilk kez süper lige çıkmıştı. 1088 dakika dile kolay 1088 dakika gol yemedi.
Bunca yıllık deneyimim, hocalıklarım, futbolum da ne öğrendin derseniz, Kara Ali’nin deyimi ile size son sözüm olsun diyen Öner ağbim nurlarda uyu. Efsaneyi Orduspor, Ordu unutmaz...
Tabiki futbolun özeti o; "İstop, pas, şut!"
