Valla kimse kimsenin hayat hikayesini bilemez.
Zaten bilmesin de, orası herkese tek kişilik yer sofrası.
Hiç kötü insan olmadım, nasıl bir şey o kötülük Abidin?.
Sevme beni, susma bana demek kolay, ya o geçen yıllar nasıl sussun..
Birine iftira çamur atılıyorsa ya sende bir çok eksik var, yada pisliğin içindesin bil.
Sevmek mi o şans, nasip, hasret o bambaska.
Kimsenin kaderi yazı değildir, yazan tek kudret var, oda, Allah.
En güzel teslimiyet Allah’adır.
O ansa secde.
Zamana bakıyorum sanki sihirbaz ya, birden seni benden alıyor, sırra kadem, yok yok.
Ben insanı seviyorum, onu biliyorum, öğretmenim ben, her yalan olan işler cok.
Ben bugünlerde 4 mevsim gibi oldum.
Gülsem yaz gibi, ağlasam son bahar gibi, sevinsem ilk bahar, birinden soğumuşsam kış gibi.
Taşıdığın elbise kimseyi insan yapmaz o sende güzel yada çirkin.
Yoksa.
Esas olan onun her gün insana bakışıdır bizce.
