Batum, Çürüksu, Acara, Maçahel ve Şavşat'tan göç eden muhacirlerin büyük kısmı Ordu, Perşembe, Fatsa, Bolaman, Ünye, Hapsamana (Gölköy) ve Ulubey civarında iskan olunmuştur. Gürcü muhacirleri genellikle cesur ve silahşör bir kavim olduklarından özellikle ilk hicret ettikleri zamanlarda bazı sorunlar yaşanmış ise de bölge için faydalı ve çalışkan bir halk olmuşlardır. Gürcüler yetenekleri sayesinde, oturdukları yerlerde güzel köyler kurmuşlar ve ayrıca ziraat alanında yenilik yapmışlardır. Gürcü muhacirlerden çok sayıda kişi, idari görevlerde, ayrıca zabıta ve özellikle jandarma hizmetinde görevlendirilmişlerdir.
Kırım harbinde yüzbaşı olan ve babası şehit düşen ve 93 Harbi'nde Asâkir-i Muavene ordusunda Kolağalığı görevinde iken yaralanan ve kendisine maaş bağlanan Batumlu Tahmazzâde Osman Ağa, Tabur Ağalığı görevine getirilmiştir.
Çürüksulu İlyas bin Kemal, 23 Mayıs 1882 tarihinde Trabzon'da jandarma olarak görevlendirilmiştir. Ordu'da iskan edilen Çürüksu muhacirlerinden orta boylu, sarı bıyıklı, ela gözlü Maminoğlu Arif bin Mehmet, Zabtiye onbaşısı rütbesinde iken gösterdiği hizmetlerden dolayı, 31 Ağustos 1907 tarihinde iftihar madalyası ile taltif edilmiştir, yani ödüllendirilmiştir.
Trabzon Jandarma Alayı'nda görevli Gürcü muhacirlerden Ahmet bin Dursun 1907 yılında Kastamonu'ya tayin olunmuştur.
1878-79 seneleri arasında 236 hane, 968 nüfus Batum muhaciri Ordu, Perşembe ve Bolaman'a yerleştirildi.
Daha önce de ifade ettiğimiz üzere, Gürcü muhacirlerin büyü bir kısmı Ünye ve Fatsa ilçelerinde iskan edilmiştir.
Kaynak: Osmanlı Arşiv Kayıtlarında 93 HARBİ BATUM MUHACİRLERİ, Murat KASAP, s. 206,7,8)
