Yeniden bu sahalarda olup çimlerde yürüyeceksin..!
Ardında kalan geçmişine bakmadan huzur içinde.
Yıkacaksın bütün engelleri. Bir bir geçmişinden
Dönüşün olmayacak artık o kapkara maziye.
Enkazından yenileyeceksin kendini Orduspor.
Kederinin Karadeniz’inde arınacaksın bir bir yıkanıp,.
Çakıl taşları acıtsa da ruhunu her dakika bile,
Acısını unutacaksın ama asla o günleri unutmayacaksın.
Şah damarında hissedeceksin buz kesiği direncini her an
Tıpkı bıçağın bıçağı bilelediği gibi,
Bileneceksin hayata, futbola, yarınlara..
Bir sen değilsin ki düşen, yıkılan bu spor dünyasında Orduspor.
Bir sen değilsin amansız şarkılar da kahrolan, yanan, yıkılan kül olan.
Bu her yeri kırılmış spor dünyasın da, sen misin sadece geçmişine mahkum olan,
Herkes kendi penceresinden gökyüzüne bakarken, birde kendine mahkûm sanki.
Kimimiz prangalı, kimimiz kelepçeli, kimimiz ise çaresiz ama sen değilsin Orduspor.
Kimimiz iyi halden yaralı belkide,
Kimimiz müebbetten talan falan, yatan.
Çehresi dağılmış yamalı bir, yalnızlığın hamalıyız bu kâinatta, sen ne kötü anlardan atladın koskoca Orduspor takımı olarak, ama bir çok badire gören takım olarak, lütfen dön bak arkanda kocaman eller var mı senin yoksa yalnız mısın?.
Herkes kendi doğrusun da esir be Orduspor’um, herkes başka dertli madden.
Ama sen yine de aldırmayacaksın biliyorum etrafında sevenlerin yine kocaman.
İnadına şahlanacaksın özgürlüğe, bıraktığın yere bundan sonra biliyorum.
Yıkılmayacaksın sen gibi, sen kocaman mor beyazsın biz gibi.
Bir umut yeşerteceksin gönlünün sahrasında, muhteşem taraftarların ile bu inanmış binlere,.
Yaşanmadan solan her güne inat her hafta yukarıda,
Yürüyeceksin aydınlığa.
Çünkü sende bilirsin ki Orduspor.!
Karanlığa zemheriden sonra gelir hüzün.
