Almanya’da RAMAZAN ayında fabrikada çalışan Türk işçilerini papaz evine iftara davet eder. Bazıları mazeret belirtip davete katılmazlar bazıları da papazı kırmamak adına davete icabet ederler ve iftar saatinde papazın evine misafir olurlar.
Papaz elinde bir KUR'ÂN-ı KERİM işçilerin yanına gelir ve onlara “Ben KURAN dinlemekten büyük zevk alırım, biriniz okusa da ben mutfakta uğraşırken KUR'AN dinlesem der.
KUR'ÂN-ı KERİM’i masanın üzerine bırakıp mutfağa geçer.
Bu arada odada sanki buz gibi bir hava eser. Herkes bir ümit diğerinin gözünün içine bakar ama nafile. Kimse KUR'AN okumayı bilmez.
İçlerinden birisi "Yahu içinizde FATİHA okumasını bilen yok mu, açsın FATİHA’yı okusun, papaz nerden anlayacak?" der.
Bir tanesi "Ver, ben biliyorum, der ve rastgele bir sahife açar, başlar FATİHA okumaya.
Bu esnada papaz odaya gelir. Bakar, KUR'AN okunuyor fakat sayfa başka ve hemen müdahale eder.
"Bir dakika sen KUR'AN okumuyorsun. Çünkü okumakta olduğun sure FATİHA’dır ve o da KUR'ÂN’da başta." der ve devam eder:
"Aslında ben sizleri buraya denemek için çağırdım. Nasıl oldu da altı asır adaletle dünyaya hükmeden OSMANLI’nın torunları bugün bize hizmet eder hale geldiler diye merak ediyordum, sizler sorumun cevabı oldunuz.
Ecdadınız OSMANLI dinine sımsıkı bağlı olduğu için dünyaya hükmetti, sizler ise KUR'ÂN’dan uzaklaştınız ve bugün bize hizmet eder hale geldiniz."